Περγαλιό είναι ο ίσκιος του σπιτιού κι όποιο σπίτι το έχει, είναι καλορίζικο.
Περγαλιό είναι ένα ανθρωπάκι κοντό, γαλανόματο, με φεσάκι. Είναι σαν παιδάκι τεσσάρων ως πέντε χρονών. Γυρίζει μέσα στο σπίτι και τη νύχτα πάει και κάθεται πάνω σε κάποιον που κοιμάται. Αν εκείνος σταθεί καλός μαζί του και προλάβει να του πάρει το φέσι, γίνεται ευτυχισμένος, γιατί το Περγαλιό του λέει πού είναι κρυμμένος ο θησαυρός.
... οι παππούδες και οι παραπαππούδες μας είχαν εκείνα τα μάτια κι εκείνη την ποιητική φαντασία να ζωντανεύουν τα στοιχεία της φύσης και να γίνονται στοιχειά. Το νερό, ο αέρας, η φωτιά και το χώμα μεταμορφώνονται σε καλόβολα ή εκδικητικά πλάσματα. Πειραχτήρια ή μπαμπούλες που εξάπτουν ή γελοιοποιούν τους φόβους, την απορία μας γι’ αυτό το μυστήριο που λέγεται φύση και ζωή.
Η Αγνή Στρουμπούλη γεννήθηκε το 1952 στον Πειραιά. Από το 1995 ασχολείται με τα ελληνικά λαϊκά παραμύθια. Γράφει, μεταφράζει, κάνει ραδιόφωνο και δίνει παραστάσεις σ’ όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Διδάσκει την τέχνη της αφήγησης στο Δήμο Αθηναίων και στο Μουσείο Μπενάκη.
