Η πίστη σε οποιαδήποτε μορφή θρησκείας είναι ένα δικαίωμα. Ο αθεϊσμός επίσης. Το πνεύμα δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο κάποιου. Γιατί, λοιπόν, η πνευματική ζωή θα ενδιέφερε λιγότερο τους άθεους; αναρωτιέται ο διακεκριμένος Γάλλος φιλόσοφος Αντρέ Κοντ-Σπονβίλ.
Σε μια εποχή όπου η αναβίωση του θρησκευτικού συναισθήματος συμπλέει σε ανησυχητικό βαθμό με φαινόμενα δογματισμού, η μάχη για τη θρησκευτική ανεκτικότητα, καθίσταται περισσότερο επιτακτική από ποτέ. Το να παρεκκλίνει, όμως, ο αγώνας για την ελευθερία του πνεύματος σε μια ακραία αντιπαράθεση μεταξύ φανατισμού και μηδενισμού, εκτός από αδιέξοδο θα ήταν και επιζήμιο.
Γαλουχημένος με το χριστιανισμό, βιώνοντας εδώ και πολλά χρόνια την εμπειρία του αθεϊσμού, ο Σπονβίλ εξετάζει τρία βασικά ερωτήματα: Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς θρησκεία; Υπάρχει Θεός; Τι είδους πνευματικότητα μπορεί να υπάρξει για τους άθεους; Διαχωρίζει την αθεΐα από τον αγνωστικισμό, την πίστη από την ηθική. Σκιαγραφεί με γλαφυρό και γοητευτικό τρόπο αυτό που μας ενώνει ή που θα έπρεπε να μας ενώνει, θρησκευόμενους ή μη: την ανάγκη για κοινωνία, για αφοσίωση, για αγάπη.
Ο Αντρέ Κοντ-Σπονβίλ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1952. Απόφοιτος της Ecole Normale Superieure της οδού Ουλμ και διδάκτωρ φιλοσοφίας, διδάσκει στο πανεπιστήμιο Paris I (Pantheon-Sorbonne). Μεταξύ των έργων του συγκαταλέγονται τα: "Traite du desespoir et de la beatitude" [1. Le Mythe d'Icare (1984), 2. Vivre (1988)], "Une education philosophique" (1989), "Valeur et verite. Etudes cyniques" (1994), "Impromptus" (1996), "L'Etre-temps" (1999), "Dictionnaire philosophique" (2001). "Η Μικρή Πραγματεία περί Μεγάλων Αρετών" τιμήθηκε το 1995 με το βραβείο La Bruyere της Γαλλικής Ακαδημίας. Στα ελληνικά κυκλοφορούν επίσης τα έργα του: "Οι μοντέρνοι καιροί και η σοφία τους" που έγραψε σε συνεργασία με τον Λικ Φερί. Από τις εκδόσεις "Κέδρος" κυκλοφορούν οι μελέτες του "Καθρέφτες φιλοσοφίας", "Είναι ηθικός ο καπιταλισμός;" και "Ο μύθος του Ίκαρου: Πραγματεία περί απελπισμού και μακαριότητας".
