ΕΞΩ
Έξω λες έξω από το χρόνο
χνούδι λευκό που στροβιλίζεται
του κλέφτη κολλάει στα μαλλιά
στα ρούχα και στα βλέφαρα
υδρατμού λευκό σεντόνι
στο δυτικό μπαλκόνι του σχολείου
πέπλο ημιδιάφανο της Αίγινας κρυψώνα
Όμως πάει καιρός τα παιδικά επιφωνήματα
αναπηδούνε στην αυλή και
μ’ ένα κόκκινο παλμό ανυψώνονται
φωνήεντα τώρα αντηχούν κενά
Μπαλόνια ταξιδεύουν στον αέρα
αγάλματα αμίλητα πολύ
ακίνητα αγέλαστα
που αυλίζονται στη νύχτα
μυστικά ορίζοντας τις μέρες μας
Και πλέον ψιχαλίζει τις αυγές
πικρά και πεινασμένα κελαηδίσματα
κι όμως εσύ επιμένεις έξω
Πες μου πώς βγαίνεις
πώς από χρόνος γίνεσαι Καιρός;
Η Ηρώ Νικοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική και σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχει κάνει πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές. Έχει δημοσιεύσει ποιητικές συλλογές: "Ο μύθος του οδοιπόρου" (Αθήνα, 1986), "Χειμερινοί μορφασμοί" (Αθήνα, 1993), "Ανέμου" (Πλανόδιον, 1999), ένα πεζογράφημα, "Σαν σε καθρέφτη" (Μεταίχμιο, 2003), και τη συλλογή διηγημάτων "Ομελέτα με μανιτάρια" (Νεφέλη, 2007). Ποιήματα και πεζά της έχουν δημοσιευθεί στα λογοτεχνικά περιοδικά "Νέα Εστία", "Πλανόδιον", "Εμβόλιμον", "Ελίτροχος", "Ευθύνη", "Παρέμβαση", "Οδός Πανός", "Δυτικές Ινδίες", "Ύλαντρον", "Οροπέδιο", κ.ά., και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ρωσικά και τουρκικά. Είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδας και της Εταιρείας Συγγραφέων.
Μη Διαθέσιμο
