Πρόκειται για μία σημαντική μελέτη που διερευνά τη σχέση ιστορίας και κινηματογράφου, με σημείο αναφοράς το Προσφυγικό, στις διάφορες πτυχές του (πολιτικοί πρόσφυγες, εσωτερικοί πρόσφυγες, Μικρασιάτες, Πόντιοι, Έλληνες της Κωνσταντινούπολης), όπως αυτό οπτικοποιείται στην ελληνική κινηματογραφική παραγωγή, κατά τη Μεταπολεμική περίοδο μέχρι το τέλος του 20ού αιώνα, επιχειρώντας μία καταγραφή και παρουσίαση των ταινιών μυθοπλασίας που αναφέρονται στο θέμα των προσφύγων.
Το κινηματογραφικό μέσο αναπαριστά την ιστορία αλλά παράγει και ιστορική γνώση. Ως φορέας της Δημόσιας Ιστορίας διαμορφώνει ιστορική συνείδηση σε ευρύ μέρος της κοινής γνώμης. Το βιβλίο προσεγγίζει το Προσφυγικό, εξετάζοντας τις ταινίες που αναφέρονται σε αυτό, τους τρόπους με τους οποίους το παρελθόν ανασυγκροτείται σε εκείνες και διαχέεται στον δημόσιο χώρο. Αναζητά τη σχέση των ταινιών με την ιστορική πραγματικότητα και τη συμβολή τους στη συλλογική μνήμη.
