Κατέβασαν από το διαμέρισμα της Μέι-λι τον στρατηγό, ντυμένο με ένα απλό κατάλευκο ρούχο, μακρύ μέχρι τους αστραγάλους, ξυπόλυτο και συνοδευόμενο από δυο στρατιώτες.
Ανέβηκε με το κεφάλι ψηλά έχοντας ξανακερδίσει την παλιά του αρχοντιά και το μεγαλείο, στην εξέδρα. Εκεί τον περίμενε ένας τεράστιος σε όγκο και ύψος, γυμνός από την μέση και πάνω δήμιος. Ο δήμιος σήκωσε ψηλά πάνω από τον λαιμό του στρατηγού το πλατύστομο σπαθί και το κατέβασε με μια απότομη κίνηση. Το κεφάλι του αφέντη έπεσε στην πήλινη λεκάνη και ένας πίδακας αίματος πετάχτηκε με δύναμη από τον κομμένο λαιμό, ενώ το σώμα σπαρταρούσε. Το αίμα μετά από λίγο σταμάτησε να τρέχει και ο δήμιος έπιασε το κεφάλι από την κοτσίδα και σηκώνοντας το ψηλά, άρχισε να το περιφέρει γύρω στην εξέδρα. Κάποιες από τις γυναίκες ούρλιαξαν, ενώ μερικές λιποθύμησαν. Ένας ιππέας πήρε το κεφάλι και καλπάζοντας κατευθύνθηκε προς τον κόσμο, που ήταν συγκεντρωμένος έξω από τα τείχη. Είχαν και αυτοί δικαίωμα στην διασκέδαση, υποθέτω. Είδα την Γου να στηρίζει την κυρά μας, που ήταν έτοιμη να καταρρεύσει. Γενναίο αγαπημένο μου κορίτσι.
Το ανά χείρας βιβλίο "Τα ρουάν του έρωτα" αποτελεί επανέκδοση του βιβλίου "Ιστορία αγάπης", το οποίο πρωτοκυκλοφόρησε ως αυτοέκδοση.
Ο Δημήτρης Βαγενάς γεννήθηκε στο Αίγιο ενώ μεγάλωσε στην Αθήνα. Τα τελευταία χρόνια ζει στα παραθαλάσσια Σελιανίτικα, κοντά στο Αίγιο. Σπούδασε τεχνολόγος μηχανικός στο Ηράκλειο της Κρήτης αλλά και την Πάτρα. Εργάζεται σαν ανεξάρτητος πωλητής στην οικογενειακή επιχείρηση αλλά και ως μουσικός μιας και από νεαρή ηλικία είχε δείξει έφεση στην κιθάρα. Έχει συμμετάσχει στο ανθολόγιο θεατρικών μονόπρακτων του εκδοτικού οίκου Όστρια με το έργο "Οι Κυνηγοι" καθώς επίσης και στο ανθολόγιο των διακεκριμενων διηγημάτων του διαγωνισμού "Ασημένια σελίδα" των οίκων Εντύποις και Μωραΐτης . κερδίζοντας πρώτο έπαινο για την νουβέλα του "Αν όμως..."
