«Ένας έρωτας ανεκπλήρωτος, άρα πιο δυνατός, ο πόνος της αγάπης που δεν αγαπήθηκε όσο θα ήθελε, οι μυρωδιές της βρεγμένης Κρητικής γης που αποπνέουν ελευθερία, καθαρότητα αλλά και τη βίαιη κι ορμητική τρέλα του Κρητικού νου που μπρος το άδικο και το στρεβλό, παραλογίζεται, ήρθαν κι έδεσαν και μπόλιασαν τις σελίδες του μικρού αυτού αποκυήματος σκέψεων, συναισθημάτων, εικόνων και λόγων. Ένα ταξίδι στην ύπαιθρο, ένα ταξίδι ψυχής του ήρωα μου, του ανόθευτου από την πλάνη του πολιτισμού, Γιώργη, που ξέρει να ακολουθεί της ψυχής του το πρόσταγμα και μπορεί να πληρώνει αδρά της τιμής του το Τίμημα, χωρίς βαρυγκώμιες και λόγια πολλά που δεν ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία του….»,
