Η γνωριμία μου με την Μαργκερίτ Γιουρσενάρ έμελλε να διαρκέσει ένα χρόνο, πέρασαν τριακόσιες εξήντα έξι μέρες ανάμεσα στη μέρα που συναντηθήκαμε και στον θάνατό της. Η τετμημένη και η τεταγμένη ενός γραφικού σχεδίου θα μπορούσαν να προσδιορίσουν το ταξίδι μας και τις περιμέτρους του. Μια τεθλασμένη γραμμή που θα μπορούσε να ξεκινά από το Παρίσι και να καταλήγει στο Μαρόκο, περνώντας από το Ταρουντάν και την Ες Σαουίρα, να επιστρέφει στη Γαλλία, να διανύει τη Μάγχη και να οργώνει την Αγγλία προτού διασχίσει τον Ατλαντικό μέχρι τη νήσο Μον-Ντεζέρ. Μια διάστικτη γραμμή, η οποία θα επανερχόταν στην Ευρώπη από την Αμερική, θα έφτανε κατόπιν ως την Ασία, σημαδεύοντας με μια κουκίδα την Ινδία και το Νεπάλ, για να γυρίσει τελικά πίσω και να σβήσει στο Παρίσι.
[...]
