Μέσα σε έναν αιώνα το πετρέλαιο μας έγινε τόσο απαραίτητο όσο ο αέρας και το νερό. Γι' αυτό είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε υπερβολικές προσπάθειες για να το προστατεύσουμε. Πράγματι, το πετρέλαιο είναι τόσο σημαντικό οχυρό της οικονομίας μας και της πολιτικής μας και επηρεάζει σε τέτοιο βαθμό τις προσδοκίες μας για υψηλά επίπεδα ζωής, ώστε ακόμη και μετριοπαθείς απόπειρες αντικατάστασής του αναχαιτίζονται από τις πιο ισχυρές δυνάμεις του κόσμου: τις εταιρείες πετρελαίου και τις κυβερνήσεις που εξαρτώνται από τα πετρελαϊκά κέρδη. Τα αναπτυσσόμενα έθνη που θεωρούν το πετρέλαιο ως το μοναδικό μέσο να επιτευχθεί η βιομηχανική ανάπτυξη. Και τη Δύση που αρνείται να περιορίσει τις ενεργειακές της σπατάλες.
Στα επόμενα τριάντα χρόνια, σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις, θα έχουμε κάψει ήδη το μισό από το εύκολα διαθέσιμο πετρέλαιο. Πώς θα απαλλαγούμε από αυτή την εξάρτηση; Και τι θα χρησιμοποιούμε αντί του πετρελαίου για να διατηρήσουμε μια παγκόσμια οικονομία και ένα πολιτικό σύστημα που θα λειτουργούν με φθηνή άμεσα διαθέσιμη ενέργεια;
Ο Paul Roberts έχει ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο στο πλαίσιο της έρευνάς του για τη βιομηχανία της ενέργειας και έχει συνομιλήσει με τους παράγοντες του χώρου -μεγιστάνες του πετρελαίου, μηχανικούς, εργάτες, γεωλόγους, οικολόγους, πολιτικούς- για να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά.
Ο δημοσιογράφος Paul Roberts είναι τακτικός συνεργάτης του Harper's Magazine, στο οποίο έχει γράψει για τη βιομηχανία ξυλείας, την αυτοκινητοβιομηχανία και την οικολογική καταστροφή του Εθνικού Πάρκου Everglades της Φλόριντας. Παρατηρητής θεμάτων της βιομηχανίας και του περιβάλλοντος εδώ και πολλά χρόνια, ο Roberts είναι ειδικός στην πολύπλοκη αλληλεπίδραση των οικονομικών, της τεχνολογίας και του περιβάλλοντος. Ζει στο Leavenworth της Ουάσιγκτον.
