Το "Φεγγάρι της Ιθώμης" αποτυπώνει τη διαδρομή ενός νέου γιατρού στην άγνωστη πραγματικότητα
της συντροφιάς και της βοήθειας στον απόμακρο κόσμο της ελληνικής υπαίθρου. Εκεί που τον υποχρέωσαν να γιατρεύει τους αρρώστους με μοναδικό εφόδιο τα βιβλία του και τη γνώση που απέκτησε κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στην Ιατρική Σχολή.
Απομονωμένος στα βουνά και τα λαγκάδια, περπατώντας στους κακοτράχαλους δρόμους, προσπαθούσε να σταθεί κοντά στον πόνο της αρρώστιας και της γέννας, αλλά και στις χαρές και τις λύπες των υπέροχων ανθρώπων του ελληνικού χωριού. Κοντά του είχε σοφούς γέροντες, αλλά και τον Όμηρο, τον Ιπποκράτη και τα "Ιατρικά" του Πυθαγόρα, του Πλάτωνα και των άλλων αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων. Δίπλα τους ήταν και οι ιερείς του Ασκληπιείου της αρχαίας Μεσσήνης και όλοι μαζί τον στήριζαν στο δύσκολο έργο του. Ήταν μια μοναδική εμπειρία για το ξεκίνημα...
