Ένα δεκάχρονο κορίτσι Ποντιακής καταγωγής, έρχεται με την οικογένειά της από την Τασκένδη, το 1991,στη Θεσσαλονίκη, μετά την "περεστρόικα". Προσπαθώντας να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες ζωής, στη φτώχεια που μοιραία αντιμετώπισε, στη νεοελληνική γλώσσα, στην ελληνική κοινωνία της ευημερίας και των απαιτήσεων, συναντά πολλές δυσκολίες και ρατσιστικές προκλήσεις. Με τη δύναμη του νου και την εργατικότητά της, επιβάλλεται, επιβιώνει, κατορθώνει το ακατόρθωτο και εισάγεται στο τμήμα της Ιατρικής σχολής της Αλεξανδρούπολης.
Η προσωπική και οικογενειακή της ιστορία συνδέεται άμεσα με την ιστορία του Ποντιακού ελληνισμού, τις θυσίες και τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, που αναβιώνει καθημερινά, μέσα από τις δυνατές διηγήσεις του παππού της και της γιαγιάς της, τα βράδια μέσα στο σπίτι, αντιπροσωπεύοντας τις εθνικές περιπέτειες, το διωγμό, τον κατατρεγμό και την προσφυγιά των Ελλήνων, πρώτα εξ αιτίας των Τούρκων και αργότερα εξ αιτίας του Στάλιν. Ακολουθεί ο διωγμός από τους ντόπιους κατοίκους, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και ο νόστος, η επιστροφή στην μάνα πατρίδα. Ο δυνατός έρωτας στη ζωή της, αλλά και οι αντιρατσιστικές κινήσεις της, της δίνουν δυναμικά το προβάδισμα στη ζωή που την περιμένει.
Η Ελένη είναι η νεαρή Ελληνοπόντια γιατρός, που αποδεικνύει τη δύναμη, την ευστροφία, αλλά και την προσαρμοστικότητα της Ποντιακής ελληνικής ψυχής, όταν η οικονομική κρίση στη χώρα μας εξουθενώνει τους νέους Έλληνες επιστήμονες και τους στέλνει μετανάστες σε ξένη γη, με άγνωστες συνθήκες και απρόβλεπτο μέλλον. Η προσωπική ιστορία της Ελένης προκαλεί συγκίνηση, αλλά και αισιοδοξία σε όλους τους Έλληνες.
Η Γιώτα Τσαρμποπούλου γεννήθηκε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας στο τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας και Νεοελληνικών Σπουδών. Υπηρέτησε στη δημόσια Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ως καθηγήτρια. Τα τελευταία χρόνια υπηρέτησε σε θέσεις διοίκησης σχολικών μονάδων. Ζει στη Θεσσαλονίκη και είναι μητέρα δύο παιδιών.
