Αντλώντας από τη συμβολική σημασία του μπούμερανγκ ως εργαλείου επιστροφής και όχι μόνο, τα ποιήματα αυτά γεννήθηκαν μέσα από μια (σωμα)τική ποιητική τελετουργία, στην οποία το CAConrad τα συνέγραψε μαζί με ζώα που κατάφεραν να ευδοκιμήσουν στην Ανθρωπόκαινο εποχή. Το αποτέλεσμα: ποιήματα με μορφή σχεδόν γλυπτική, ακατάβλητα και μυστηριώδη, που αναβλύζουν οργανικά από το κάτω μέρος κάθε σελίδας. Με οδηγό την επιθυμία «να/θέλουμε/τον κόσμο/ως έχει/όχι ως/είχε», το CAConrad διαμορφώνει μια οικο-ποιητική φωνή γενναιόδωρη και εμψυχωτική, που μας θυμίζει πως η συλλογική μας προσοχή στο παρόν πλάθει την ανθρωπότητα του μέλλοντος.
