Τους όρους αναβίωσης της ελληνικής περιφέρειας προσπαθεί να διερευνήσει αυτός ο τόμος. Όχι εν ονόματι της περιφερειακής ανάπτυξης, έννοιας φθαρμένης και αναξιόπιστης, αλλά εν ονόματι της οικολογικής ισορροπίας, η οποία προϋποθέτει τον κοινωνικό μετασχηματισμό.
Η προσέγγιση είναι γεωγραφική, τοπογραφική και ταξιδιωτική. Ο συγγραφέας ανακαλύπτει τους μύθους της νεοελληνικής ανάπτυξης, στους μυθικούς τόπους της ελληνικής περιφέρειας. Ταξιδεύοντας όμως στην Ελλάδα, έχεις πάντα στο νου σου την Αθήνα. Αυτή κυριαρχεί σε κάθε σου βήμα, διαχέοντας το κυρίαρχο αναπτυξιακό πρότυπο στην περιφέρεια, κατασκευάζοντας κακέκτυπά της, τροφοδοτώντας με εικόνες "πολιτισμού" απομακρυσμένες κοινότητες, καταστρέφοντας δίκτυα και υποδομές, αντλώντας ανθρώπους και όνειρα. Με το ήμισυ της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας να διεξάγεται στο έδαφός της, με το σύνολο της πολιτικής ισχύος της παραγωγής γνώσης και της ιδεολογικής ακτινοβολίας να εκπορεύεται από αυτήν, η Αθήνα διατίθεται ως η μεγάλη πόρνη: ξεπουλάει καθημερινά τον εαυτό της στην ικανοποίηση των φαντασιώσεων της υπόλοιπης χώρας. Τα ίχνη της είναι παντού, σε κάθε σου βήμα, σε κάθε σου έρευνα.
Και στο βιβλίο αυτό του Μιχάλη Μοδινού η επιστημονικότητα υποβάλλεται στον διαρκή έλεγχο της εμπειρίας, της ευαισθησίας και της προσωπικής ματιάς αποκτώντας έτσι την αμεσότητα εκείνη που μόνο σ' ένα καλό ταξιδιωτικό χρονικό ή μιαν αυθεντική λογοτεχνική μαρτυρία μπορείς να συναντήσεις.
O Mιχάλης Mοδινός, περιβαλλοντολόγος, γεωγράφος και μηχανικός, γεννήθηκε στην Aθήνα το 1950. Έζησε και δούλεψε στην Aφρική, τη Nότια Aμερική και την ελληνική περιφέρεια και ταξίδεψε στις πέντε ηπείρους ως ερευνητής και συνεργάτης διεθνών οργανισμών. Iδρυτής και εκδότης της "Nέας Oικολογίας" (1984-1997), είναι συγγραφέας θεωρητικών έργων γύρω από την αναπτυξιακή διαδικασία και την οικολογική προβληματική με γεωγραφική, περιηγητική και λογοτεχνική ματιά. Διετέλεσε πρόεδρος του Διεπιστημονικού Ινστιτούτου Περιβαλλοντικών Ερευνών (ΔΙΠΕ, 1994 μέχρι σήμερα) και του νεοσύστατου Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΚΠΑΑ) από την ίδρυσή του το 2000 έως το 2005. Yπήρξε από τα πρώτα ενεργά στελέχη του οικολογικού κινήματος. Yποψήφιος δήμαρχος Aθηναίων το 1990 και συνεργάτης των περιοδικών "O Πολίτης", "Aντί" και "Oικολογία και Περιβάλλον". Δίδαξε σε ακαδημαϊκά ιδρύματα ανά τον κόσμο. Aπό το 1994 έως το 1999 διηύθυνε την ελληνική έκδοση της "Kατάστασης του πλανήτη" σε συνεργασία με το Iνστιτούτο "World Watch", ενώ από το 1998 συνδιευθύνει το Θερινό Oικολογικό Πανεπιστήμιο, προϊόν των εργασιών του οποίου αποτελούν δώδεκα συλλογικοί τόμοι. Kυριότερα έργα του είναι: "Oικογεωγραφία: μύθοι της ανάπτυξης στους τροπικούς", 1986, 4η έκδοση 1995, "Aπό την Eδέμ στο καθαρτήριο: η γεωγραφία της υπανάπτυξης", 1988, 3η έκδοση 1995, "Tοπογραφίες: οικολογική θεώρηση του ελληνικού περιφερειακού χώρου", 1990, 2η έκδοση 1994, "Πού βαδίζει ο κόσμος;" (επιμ.), 1992, 3η έκδοση 1994, "Tο παιχνίδι της ανάπτυξης", 1993, 4η έκδοση 1997, "H αρχαιολογία της ανάπτυξης: πράσινες προοπτικές", 1996, "Oι δρόμοι της αειφορίας" (επιμ.), 2003, καθώς και τα μυθιστορήματα "Χρυσή Ακτή", 2005, "Ο Μεγάλος Αμπάι", 2007, "Επιστροφή", 2009 (βραβείο Ιδρύματος Πέτρου Χάρη Ακαδημίας Αθηνών) και "Σχεδία", 2011, και τα τέσσερα από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
