Τράνζιτ

Κάποιες μέρες νοσταλγίας τρέμει το σαγόνι, βρέχει πρασινάδες, ο σκηνοθέτης έχει την επίσημη πρώτη τής καινούριας ταινίας, οι φίλοι σου είναι όλοι φοβισμένοι και τριγυρνούν έξω, κάνει όμως κρύο και αρχίζουν να γυρνάνε σιγά σιγά, και εσύ αρχίζεις να πιστεύεις πως δεν γίνεται παρά όταν ο θάνατος μεγαλώσει πολύ και γεράσει να ξαναγίνει ζωή. Έτσι και μόνο για να ξαναβρεθούμε