Η φιλόσοφος, αστρονόμος και μαθηματικός Υπατία δολοφονήθηκε αγρίως το 415 μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια από μια ομάδα φανατικών χριστιανών με την ηθική αυτουργία του επισκόπου της πόλεως Κυρίλλου. Ο φόνος της πανέμορφης Ελληνίδας παραμένει μία μελανή σελίδα της παγκόσμιας ιστορίας και αποτελεί ένα στυγερό έγκλημα κατά του πολιτισμού. Ωστόσο, χίλια εξακόσια χρόνια μετά τον θάνατό της, το πάθος της για την αρχαία Ελλάδα, η αγάπη της για τη φύση, τη ζωή και την επιστήμη φλογίζουν ακόμη το νου και την καρδιά των επιστημόνων, των καλλιτεχνών και των απλών ανθρώπων όλου του κόσμου.
Η Υπατία ανήκει στους εκλεκτούς εκείνους ανθρώπους που μοχθούν να αφήσουν πίσω τους έναν καλύτερο κόσμο. Πίστευε ότι η ζωή πρέπει να καθοδηγείται από τον ορθό λόγο, αλλά και από την αγάπη. Πίστευε, δηλαδή στα ιδανικά των αρχαίων Ελλήνων. Γι' αυτό έγινε ενοχλητική σε όσους δεν συμμερίζονται τα ωραία αυτά ιδανικά και την θανάτωσαν με τρόπο που προσβάλλει τον πολιτισμό. Τούτο είναι το μήνυμα της τραγωδίας "Υπατία" του Γκαμπριέλ Τραριέ, που περικλείουν οι σελίδες αυτού του ωραίου βιβλίου.
