Αμέσως μόλις ο χώρος βυθίστηκε στο σκοτάδι, το βλέμμα του έπεσε στον καθρέφτη. Στο βάθος, πλάι στο δικό του είδωλο, είδε τη φωτισμένη από κάποια αόρατη πηγή μορφή ενός μεσόκοπου άντρα με σακουλιασμένα μάτια και σουφρωμένα χείλη, σαν σχισμή κομμένη με ξυράφι. Φορούσε ένα μακρύ ράσο που κατέληγε στο δάπεδο και που το αριστερό του τμήμα ήταν λευκό με μαύρο μανίκι ενώ το δεξί μαύρο με λευκό μανίκι. Στο αριστερό τμήμα υπήρχε μι’ ασημόχρωμη απεικόνιση του ήλιου με ανθρώπινα χαρακτηριστικά και πολλές μικρές κυματοειδείς αχτίδες, ενώ στο δεξί ένα χρυσωπό μισοφέγγαρο, επίσης με χαρακτηριστικά προσώπου αλλά σε προφίλ. Το κάτω μισό του ράσου φαινόταν ν’ απεικονίζει τη θάλασσα, με πλοία και ψάρια στ’ αριστερά κι ένα χταπόδι, δυο αστερίες κι έναν ιππόκαμπο στα δεξιά. Το πρόσωπό του, που έμοιαζε να φωτίζεται εσωτερικά, είχε μιαν ωχρή πρασινωπή απόχρωση.
Παρέμεινε κοκαλωμένος για μερικά δευτερόλεπτα ατενίζοντας την άγνωστη οντότητα που είχε σιγά-σιγά, ανεπαίσθητα, αρχίσει να κινείται προς τα εμπρός, προς το όριο καθρέφτη κι έξω κόσμου, θα ’λεγες σαν αυτόματο, δίχως να διακρίνεται η κίνηση ποδιών. Κατόπιν, προσπαθώντας να μην βγάλει άχνα, όρμησε έξω από το διαμέρισμα κι έκλεισε ηχηρά την πόρτα, δίχως καν να σκεφτεί να την κλειδώσει.
Ο Νίκος Σταμπάκης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1969. Είναι ιστορικός του κινηματογράφου, μεταφραστής και επιμελητής εκδόσεων. Έχει εντρυφήσει επί μακρόν στο έργο του Luis Bunuel, εν μέρει υπό το πρόσχημα της 'ακαδημαϊκής' ενασχόλησης (δημοσιεύσεις στην αγγλική και ελληνική, ανακοίνωση σε διεθνές συνέδριο, επιτυχώς διεξαχθείσα διδακτορική έρευνα σε βρετανικό πανεπιστήμιο). Η εφηβική του ποίηση δημοσιεύθηκε το 1992 από τις εκδόσεις "Νεφέλη". Το νεότερο ποιητικό έργο του αρχίζει τώρα να εκδίδεται. Έχει παρουσιάσει και επιμεληθεί βιβλία των συγγραφέων Percy Bysshe Shelley, Joris-Karl Huysmans, George du Maurier, Rikki Ducornet, κ.ά., ορισμένα από τα οποία έχει μεταφράσει ο ίδιος. Έχει επίσης μετάσχει ως συνεπιμελητής και συν-μεταφραστής σε υπό έκδοσιν ανθολογία διεθνούς υπερρεαλισμού και άλλες σχεδιαζόμενες υπερρεαλιστικές εκδόσεις. Από το 2004 ανήκει στην ομάδα του περιοδικού "Φαρφουλάς" και συνεργάζεται με το περιοδικό "Νέα Συντέλεια" ως μεταφραστής (κυρίως υπερρεαλιστικών κειμένων) και κειμενογράφος. Είναι ιδρυτικό μέλος της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Αθηνών. Έχει εκδόσει την ποιητική συλλογή "Το μπαούλο με τις μπίλιες" (εκδ. Φαρφουλάς, 2007) και έχει μεταφράσει ποίηση του Benjamin Peret ("Απαγορεύεται η αφισοκόλληση", εκδ. Ύψιλον, Edward Lear ("Τα γραπτά της Α-νοησίας", εκδ. Φαρφουλάς, 2007), την ανθολογία "Surrealism in Greece" (εκδ. University of Texas Press, 2008) και πολλά άλλα βιβλία και μικρότερα κείμενα.
