Φαντάζει δύσκολο. Να γράψει κανείς για τη ζωή και για το έργο του Φιδέλ Κάστρο δεν είναι αμελητέα υπόθεση. Αποφάσισα να πάρω το ρίσκο.
Τι λες; Θα τα καταφέρεις; Κοίτα... Είναι... να μην πεισμώσω!... Άμα πεισμώσει ο άνθρωπος... Αν... βάλω... Μωρέ, θα βάλω τα δυνατά μου. Και...
Σαν πάρεις το βιβλίο μου στα χέρια σου, μη διστάσεις, αν κάτι τέτοιο περάσει από τον νου, να με... στριμώξεις. Μόνο σου λέω: φρόντισε, σε παρακαλώ, να με διαβάσεις με το πρέπον ενδιαφέρον. [...] Δες με καθαρή ματιά. Κρίνε αντικειμενικά. Ό,τι και να πιστεύεις, αποφάνσου: απλά, συνειδητά, αμερόληπτα. Κινήσου με γενναιότητα, ταξιδεύοντας με άνεση ανάμεσα από τις εμορφιές όλων των χρωμάτων της γης και τ' ουρανού. Σε προετοιμάζω; Αν θες, πες το. Πάντως, προσπάθησε: Ανταποκρίσου στο κάλεσμα.
Ο Ζήσης Κόκκινος γεννήθηκε το 1941 στο Μεγάλο Σειρήνι Γρεβενών και ζει μόνιμα στο Βέλγιο. Είναι παντρεμένος, έχει έναν γιο και σήμερα είναι συνταξιούχος. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση Ελληνικών Κοινοτήτων στο Βέλγιο μαζί με άλλους αγωνιστές. Λόγω έλλειψης διδασκάλων, την πρώτη περίοδο για κάποιο διάστημα δίδαξε στα ελληνόπουλα της περιοχής του Βερβιέ ως δάσκαλος.
Έχει στο ενεργητικό του πλούσια κοινωνική, συνδικαλιστική, πολιτική και αντιδικτατορική δράση. Έγραφε στον παράνομο τύπο στην Ευρώπη κατά τη δικτατορία. Στις αρχές της χούντας έγραψε μερικά σημειώματα στην εφημερίδα του Ακέλ και με το ψευδώνυμο Υψηλάντης στη Χαραυγή Κύπρου. Μετά τη δικτατορία έγραφε στο Ριζοσπάστη και στον τύπο της ομογένειας Βελγίου. Γράφει ποιήματα από νεαρή ηλικία. Αυτοδίδακτος. Αφοσιωμένος, δοσμένος στη μάθηση, μια ζωή στις στράτες του αγώνα για το δίκαιο και την ανθρωπιά.
