Βλέποντας συνολικά το φιλολογικό και κριτικό έργο του Θεοδόση Νικολάου δεν είναι δύσκολο να αναγνωρίσει κανείς στοιχεία που ταιριάζουν ή φωτίζουν από άλλη σκοπιά την προσωπικότητα του ποιητή. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, το ενδιαφέρον του το μονοπωλεί η ποίηση. Τον γοητεύει η εκκλησιαστική ποίηση (ειδικά ο Ρωμανός ο Μελωδός) και τον απασχολούν αγαπημένοι του ποιητές, από τον Ανδρέα Κάλβο και τον Διονύσιο Σολωμό έως τους Βασίλη Μιχαηλίδη, T.S. Eliot, Κ.Π. Καβάφη, Οδυσσέα Ελύτη και Κώστα Μόντη, καθώς, και άλλοι ποιητές της Κύπρου, αλλά και το ποιητικό έργο ενός πεζογράφου, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
Μη Διαθέσιμο
