Ένας διπλός καθρέφτης φερμένος απ’ την Πόλη. Μπροστά του ένα κορίτσι, δύο μορφές. Στρουμπουλή και καμπυλωτή σαν αναγεννησιακή φιγούρα η μία, ψηλή και κομψή σαν μανεκέν η άλλη. Η μία αληθινή, η άλλη σκιά ίσως, ένα ψέμα, φάντασμα που διαλύεται στο φως.
Μια γιαγιά Κωνσταντινουπολίτισσα, σύμβολο αγάπης και αφοσίωσης. Η αγκαλιά της χωρά όλες τις λύπες του κόσμου και τις απαλύνει.
Μια εγγονή που δε θέλει πια να της μοιάζει, γιατί ακόμη και η μάνα της ντρέπεται για εκείνη.
Ένα σύγχρονο μυθιστόρημα ενηλικίωσης σε μια εποχή όπου οικογένειες και άτομα δοκιμάζονται κυριολεκτικά στα όρια των φυσικών και ηθικών αντοχών τους.
"Δεν είχα καμιά διάθεση για διάβασμα, το μυαλό μου ήταν συνέχεια στον Γρηγόρη. Προσπαθούσα να ξεχάσω τον τρόμο που ένιωσα στη σκέψη πως θα μπορούσε να βρισκόταν μπροστά όταν σκίστηκε το φόρεμα. Αυτό το παλιοφόρεμα φταίει και η επιμονή της μάνας μου να το αγοράσουμε, σκεφτόμουν. Με μισεί! Η σκέψη αντί να μου φέρει λύπη μού είχε φέρει θυμό. Με μισεί γιατί δεν είμαι η δική της "Φαίη", για να με ντύνει απ’ τις διάφορες "Ζιζέλ" και να καμαρώνει τώρα που πιαστήκαμε για τα καλά, τώρα που ο πατέρας μου έχει την εταιρεία όλη δική του. Η κομψή σύζυγος και η υπέρβαρη κόρη. Δεν κολλούσε με τίποτα στο τζαμάδικο που είχε γίνει "εταιρεία". Δεν κολλούσε στο καινούριο σπίτι στην Καστέλα, στις καινούριες "οικογενειακές" φιλίες μας. Ο Γρηγόρης! Αυτός μονάχα θα μπορούσε να με καταλάβει".
Η Ελένη Δικαίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία Βόλου. Τελειώνοντας το λύκειο, ήρθε στην Αθήνα και για αρκετά χρόνια εργάστηκε στις Δημόσιες Σχέσεις του ΟΤΕ. Με τη λογοτεχνία άρχισε να ασχολείται από τα μαθητικά της χρόνια στέλνοντας συνεργασίες στο περιοδικό "Διάπλασις των παίδων". Το 1991 κάνει την πρώτη της εμφάνιση στη λογοτεχνία για παιδιά και για νέους με το μυθιστόρημα "Τα κοριτσάκια με τα ναυτικά" (Ακρίτας, 1991, 3η έκδ. από τις Εκδόσεις Πατάκη, 2000), που βραβεύτηκε από την Ένωση Σμυρναίων, έχει μεταφραστεί και κυκλοφορεί στα γαλλικά. Ακολουθούν τρία ακόμα μυθιστορήματά της για μεγάλα παιδιά:
- "Οι θεοί δεν πεθαίνουνε στην Πέλλα", βραβείο Κέντρου Τέχνης Παιδιού, εκδόσεις Πατάκη, 1993, 11η εκδ. 2001
- "Μου μαθαίνετε να χαμογελάω, σας παρακαλώ;", έπαινος Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, εκδόσεις Πατάκη, 1994, 13η έκδ. 2001
- "Αναζητώντας τους χαμένους ήρωες", τιμητική διάκριση Premio Europeo Pier Paolo Vergerio από το Πανεπιστήμιο της Πάντοβα, εκδόσεις Πατάκη, 1996, 5η έκδ. 2001.
Το 2004 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείου Βιβλίου Γνώσεων για παιδιά για το βιβλίο της "Το μεγάλο ταξίδι του Οδυσσέα", μια μυθιστορηματική ανάπλαση της "Οδύσσειας" από τη διπλή σειρά (για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά) με θέματα από την ελληνική μυθολογία.
Και για μικρότερα παιδιά:
- "1000 ιδέες στις διακοπές, Β΄ δημοτικού", συνεργασία με τους Β. Κοντοθανάση και Γ. Χαβάκη, εκδόσεις Πατάκη, 1994
- "Η ιστορία ενός άσπρου γατούλη", εκδόσεις Πατάκη, 1995, 7η εκδ. 2001
- "Θα σε ξαναδώ, φιλαράκι μου", εκδόσεις Πατάκη, 1997 4η έκδ. 2001
- "Το ελατάκι με το κόκκινο σκουφί", εκδόσεις Πατάκη 2001
Σειρά: Σαν παραμύθι-ελληνική μυθολογία
- "Οι αρχαίοι θεοί", εκδόσεις Πατάκη, 1999
- "Οι αρχαίοι ήρωες - Ηρακλής", εκδόσεις Πατάκη, 1999
- "Θησέας, ο ήρωας της Αθήνας", εκδόσεις Πατάκη, 2000
- "Ιάσονας, Αργοναυτική εκστρατεία", εκδόσεις Πατάκη, 2000
- "Κάτω από τα κάστρα της Τροίας", εκδόσεις Πατάκη, 2002
- "Το μεγάλο ταξίδι του Οδυσσέα", εκδόσεις Πατάκη 2003
- "Τρωικός πόλεμος", εκδόσεις Πατάκη,
- "Οδύσσεια", εκδόσεις Πατάκη
Η Ελένη Δικαίου ζει στον Πειραιά, είναι παντρεμένη κι έχει ένα γιο.
