Περπάτησε ανάμεσα σε αποχρώσεις του ροζ και του μοβ, του πορτοκαλί και του κόκκινου, του κίτρινου και του χρυσαφένιου και όταν έφτασε στο μπλε και το γαλάζιο, ένιωσε ότι σιγά σιγά, χωρίς θόρυβο, τα πόδια της άφηναν το έδαφος κι εκείνη υψωνόταν αβίαστα, όπως μια φυσαλίδα μέσα στο νερό... Με τα μάτια της κλειστά, άρχισε να πετάει μέσα στη σκηνή του τσίρκου.
Η Λία... πετούσε.
Απλά πετούσε.
