Το νέο έργο του Τάσου Μακράτου "Φυλάξου Καποδίστρια!" είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα με θέμα τη βία και δη τη βία κατά των γυναικών. Η νεαρή Χριστίνα, η βασική ηρωίδα του μυθιστορήματος, είναι ζωγράφος και τόσο η ίδια, όσο και οι πολλοί άλλοι ήρωες και ηρωίδες του έργου κινούνται σε Αθήνα, σε Αίγινα και σε Παρίσι.
Από το μυστηριακό στα έγκατα της Παναγίας των Παρισίων, έως και τον άκρατο ερωτισμό, η Χριστίνα βιώνει, στην διαδρομή των νειάτων της, απρόβλεπτες και πρωτόφαντες καταστάσεις, αναζητώντας η ίδια πάντα τον μεγάλο έρωτα και τον άνθρωπο της ζωής της.
Ο συγγραφέας μιλάει επίσης, σε μερικά κεφάλαια, και με μυθιστορηματικό τρόπο, τόσο για την πολιτική βία (Δολοφονία του Καποδίστρια το 1831), όσο και για την βία μεταξύ κρατών (Τελεσίγραφο της φασιστικής Ιταλίας προς την Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1940, και το "Όχι" του Ελληνικού λαού.
Με ρέουσα γλώσσα και μεστό αφηγηματικό τρόπο, ο Τάσος Μακράτος μας φέρνει σε επαφή με κορυφαία ερωτήματα της εποχής μας.
Ο Τάσος Μακράτος (λογοτεχνικό όνομα του Τάσου Μακρόπουλου) γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Την περίοδο 1985-86 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές νεοελληνικής και βυζαντινής φιλολογίας στο Παρίσι, στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris IV). Σήμερα, παράλληλα με τη λογοτεχνική του δραστηριότητα (συγγραφή, δημοσιεύσεις σε περιοδικά και εφημερίδες), ως φιλόλογος-ερευνητής ασχολείται με έρευνα πάνω σε κείμενα νεοελληνικής, βυζαντινής και γαλλικής μεσαιωνικής λογοτεχνίας (Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών), μελέτες και μεταφράσεις του στο μεγαλύτερο μέρος τους ανέκδοτες. Γράφει ποίηση από πολύ μικρός και έχει μεγάλο σε έκταση ανέκδοτο υλικό. Μετά τα πρώιμα έργα του "Ο Υπαίτιος" και "Ο Προλετάριος", βραβεύεται για ποίημα του "Ειρηνοβόλο Σπέρμα" (Γιορτή Νεολαίας 1977) και μετέχει στη συλλογική έκδοση "Εικοσιοχτώ ποιητές" (1980). Το φθινόπωρο του 1982 ταξιδεύει και παραμένει επί 3μηνο στη Νέα Υόρκη, όπου το έργο του παρουσιάζεται στο "Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού" και στο Ελληνικό Ραδιόφωνο (WEVD) Νέας Υόρκης. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα αρχίζει να γράφει τους "Μυστικούς Έρωτες" και αρχές του 1984 δημοσιεύονται οι "Μυστικοί Έρωτες Ι, Ερωτιάζειν" και "Μυστικοί Έρωτες ΙΙ, Ερωμένες Ημέρες", όπου κυριαρχεί η διαλεκτική σχέση έρωτα-ερωτισμού και επανάστασης και ο ερωτικός υπαρξισμός. Ύστερα από τη διαμονή του και τα μεταπτυχιακά στο Παρίσι (1985-86), ο Τάσος Μακράτος μελετά επισταμένως, τα χρόνια 1986-94, έργα της βυζαντινής και της γαλλικής μεσαιωνικής λογοτεχνίας (μελέτες και μεταφράσεις ανέκδοτες έως τώρα). Κείμενά του ποιητικά, κριτικά, φιλολογικά κ.λπ. έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες της Ελλάδας και του εξωτερικού. Μεταφράσεις έργων του έχουν γίνει στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, ρουμανικά και βουλγραρικά.
Το 1996 βραβεύεται με το α΄ βραβείο ποίησης από την Ακαδημία Γραμμάτων και Τεχνών της Ρώμης για το ποίημα του "Γυναίκες εσαεί". Την περίοδο 1998-2002 συνεχίζει τη συγγραφή της σειράς των "Μυστικών Ερώτων".
Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων, της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων, του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος και πολλών άλλων λογοτεχνικών, επιστημονικών και πολιτιστικών σωματείων.
