Εδώ ο "Ύπνος", ένα κύριο όνομα (εξ ου και το άρθρο στον τίτλο), είναι το μυθολογικό παρωνύμιο του συγγραφέα, όπως το "Αλέξανδρος" υπήρξε εκείνο της αντιστασιακής του δράσης. Μια δράση που έν τινι μέτρω ο Ρενέ Σαρ προεκτείνει και συνεχίζει με την έκδοση, αμέσως μετά τη λήξη του δεύτερου μεγάλου πολέμου, αυτού του σημειωματάριου. Γιατί ένα από τα διακυβεύματα του ολιγοσέλιδου αυτού βιβλίου είναι η σύνδεση της ποίησης με τη δράση, του πνεύματος με την πράξη. Και κατ’ αρχήν το παρόν βιβλίο είναι το αποτέλεσμα αυτής της σύνδεσης. Είναι το γεφύρι που ρίχνει καθημερινά ο Σαρ, στα χρόνια της αντιστασιακής δράσης του, ανάμεσα στον καθημερινό εαυτό του της πρακτικής ζωής, μιας ζωής που, για εκείνη την περίοδο, κινείται σαν εκκρεμές από την όχθη της ζωής στην όχθη του θανάτου, και της πνευματικής περιπέτειας στην οποία έχει ριχτεί ήδη πριν από τον πόλεμο. Έτσι και η μορφή που παίρνει η γραφή φέρει το αποτύπωμα αυτής της "λαθραίας", όπως την ονομάζει ο ίδιος, ζωής των ελάχιστων χρόνων που η αντιστασιακή δράση επιτρέπει στη γραφή να "αναπτυχθεί".
από την Εισαγωγή του Θανάση Χατζόπουλου
O Ρενέ Σαρ γεννήθηκε στο Λιλ-συρ-Σοργκ το 1907 και πέθανε το 1988 στο Παρίσι. Έλαβε ενεργό μέρος στη γαλλική αντίσταση κατά των Γερμανών. Υπήρξε μέλος της ομάδας των σουρεαλιστών, σύντομα όμως τους εγκατέλειψε και δημιούργησε μια εντελώς προσωπική γραφή, υπαινικτική και αποφθεγματική.
Ποιητικές συλλογές: "Le marteau san maitre" , 1934· "Les feuillets d' hypnos" , 1946· "Fureur et mystere" , 1948· "Le soleil des eaux" , 1949· "A une serenite crispee" , 1951· "Recherche de la base et du sommet" , 1955· "Parole en archipel" , 1962· "Commune presence" , 1964· "L'age cassant" , 1965· "Dans la pluie giboyeuse" , 1968· "Le nu perdu" , 1971· "Les voisinages de Van Cogh" , 1985 κ.ά.
