[...] Η ποιητική συλλογή του Γιάννη Ζήκα "Φύλλο και φτερό" ήταν να εκδοθεί πριν από την τελευτή του, αλλά ήθελε να την ξανακοιτάξει. Δεν πρόλαβε, και το έργο αυτό ανέλαβα εγώ. Οι επεμβάσεις που έκαναν ήταν πολύ λίγες. Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από απροσδόκητες εικόνες που ξεπηδούν η μία μέσα από την άλλη, ελλάμψεις που δεν επιδέχονται λογική επεξεργασία και εξήγηση, αλλά σε μεταθέτουν σε έναν άλλο χώρο, προσωπικής τρυφής και προσευχής, αλλά και βαθιάς επικλήσεως απέναντι στα λυπηρά του κόσμου τούτου.
Τα ποιήματα, όπως και όλα τα γραπτά του, αποτελούν μία συνέχεια της ζωγραφικής του, στην προσπάθεια να κατορθώσει την εσωτερική ενότητα του εαυτού του και κατ' επέκταση του κόσμου, που άξονάς της ήταν η βαθιά πίστη του στο πρόσωπο του Χριστού, πίστη που εκδηλωνόταν μέσω της Λατρείας.
[...]
(από το προλογικό σημείωμα του βιβλίου)
Ο Γιάννης Ζήκας καταγόταν από το Νυμφαίο Φλωρίνης και γεννήθηκε το 1945 στη Θεσσαλονίκη. Με την ζωγραφική άρχισε να ασχολείται συστηματικά από το 1968, όταν βρισκόταν στην Αθήνα. Έκτοτε έκανε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα και συμμετείχε σε αρκετές ομαδικές. Η τελευταία του έκθεση ήταν στην αίθουσα του Ιανού στη Θεσσαλονίκη, τον Οκτώβριο του 2008, δύο μήνες πριν από την εκδημία του, στις 13 Δεκεμβρίου. Παράλληλα με την ζωγραφική, ο Γιάννης Ζήκας ασχολήθηκε με την ποίηση και την πεζογραφία. Τα βιβλία που δημοσίευσε είναι: "Θαλάσσιες μεταφορές ο Πήγασος" (πεζογράφημα, εκδ. Εξάντας 1976), "Τα Νερά" (πεζογράφημα, ΑΣΕ 1977) και τα "Ποιήματα" (εκδ. Νησίδες 2000).
