Τα αρχέτυπα σχηματίζονται και μετασχηματίζονται σύμφωνα με τον α-χρονικό τόπο μιας πραγματικότητας που επιλέγει για σύμβολά της τα προϊόντα των υπερβάσεων. Το αρχέτυπο βιώνεται ως αποτέλεσμα ενός άνευ προηγουμένου περιστατικού που συμβολοποιείται. Οι φωτοσκιάσεις του αρχικού τύπου συνδέουν το ασυνείδητο με συνειδησιακές σταθερές.
Το αναγνωρίσιμο σημείο διεγείρει την βιωματικότητα των πραγμάτων του επιστητού και συντάσσει την ομοιοπαθητική λειτουργία στη βάση που συγκροτεί τη σχέση θεατή-θεωμένου.
Η τέχνη αναγάγει την καθημερινότητα σε φαντασματικό υλικό, από το οποίο ο "οιδηματικός" νους του καλλιτέχνη αντλεί τις δυνάμεις εκείνες που οδηγούν στην έκρηξη της δημιουργικότητας.
Η θεατρική γραφή καταγράφει ενδεχόμενα υπαρκτών κατασκευών και επικυρώνει την φευγαλέα πράξη του παραστασιακού αναζητώντας ένα τελικό αίτιο. Εντούτοις ο δημιουργός εξαφανίζεται στα παρασκήνια. Και ο Ηθοποιός υποκλίνεται ηρωικά, παραδίδοντας τη σκυτάλη στον Άνθρωπο που θα τον βοηθήσει να αποβάλλει, για άλλη μια βραδιά, το προσωπείο...
Η Μαρίκα Θωμαδάκη γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία και Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ειδικεύθηκε στην Σημειολογία του Θεάτρου. Είναι καθηγήτρια θεωρίας και σημειολογίας του θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι μελέτες της προωθούν θεωρητικά τη θεατρολογία, με σαφή κατεύθυνση προς την παραστασιολογία, ως επιστήμη που αναλύει σε βάθος φαινόμενα της θεατρικής πράξεως. Οι έρευνές της, τον τελευταίο καιρό, εστιάζονται στη φιλοσοφία του θεατρικού σημείου σε συνάρτηση με τη θεωρία του χάους. Η Μαρίκα Θωμαδάκη είναι ιδρύτρια και πρόεδρος του Κέντρου Σημειολογίας του Θεάτρου και διευθύντρια εκδόσεως του περιοδικού "Θεατρογραφίες". Είναι κριτικός θεάτρου, αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά θεάτρου της Ελλάδας και του εξωτερικού και συνεργάζεται με ξένα Πανεπιστήμια και διεθνή κέντρα μελέτης του θεάτρου.
