Δυο - τρεις φράσεις και μία κίνηση κυριαρχούσαν στα οικογενειακά τραπέζια τα μεταπολεμικά αλλά και τα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι και τη δεκαετία του ‘70… Οι φράσεις προέρχονταν από γονείς, παππούδες και γιαγιάδες και απευθύνονταν κυρίως στα παιδιά τα οποία μιζέρευαν όταν στο τραπέζι υπήρχε φαγητό που δεν τους άρεσε και αρνούνταν να φάνε, έστω και αν δεν το δοκίμαζαν.
«Ε, καημένη πείνα!», «Ε, ρε, και να ‘ρχόταν το ‘41 για δυο μέρες, όχι παραπάνω», «Πού να βλέπατε τι τραβούσαμε στην πείνα». Η κίνηση ήταν χαρακτηριστική, όταν έπεφτε κατά λάθος καμιά φέτα ψωμί από το τραπέζι… Έσκυβαν, έκαναν το σταυρό τους, την έπιαναν, την ξεσκόνιζαν, τη φιλούσαν και την ξανάβαζαν στο τραπέζι για να την φάνε. Ήταν η εποχή που η μεγάλη πλειοψηφία, με εξαίρεση ελάχιστους, έλεγε
«το ψωμί, ψωμάκι»…
Ουσιαστικά το βιβλίο περιλαμβάνει μια περιήγηση, τραγική και πολύ σκληρή, στη δυσκολότερη περίοδο που πέρασε το νησί και οι κάτοικοί του στη μέση του 20ού αιώνα. Μια περιήγηση ανατριχιαστική από τη βαρβαρότητα των Γερμανών κατακτητών. Η Κατοχή έμεινε στην ιστορία της Χίου ως το μελανότερο σημάδι του 20ού αιώνα και ήταν τυχεροί όσοι κατάφεραν, με πολλές δυσκολίες, να επιβιώσουν. Και βέβαια υπήρξαν και οι άτυχοι που δεν τα κατάφεραν…
Ο Δημήτρης Φρεζούλης γεννήθηκε στην Μυτιλήνη του 1950 αλλά πέντε χρόνια αργότερα, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Χίο. Στα γυμνασιακά χρόνια του ήταν ανταποκριτής των αθλητικών εφημερίδων "Ομάδα" και "Φως των Σπορ". Από το 1971 μέχρι το 1984 ήταν ασυρματιστής στα ποντοπόρα πλοία. Το 1984 προσελήφθη στο Πρωτοδικείο Χίου. Συνεργάστηκε με τις εφημερίδες "Ειδήσει της Χίου" και "Χιακά Επίκαιρα". Από το 1986 μέχρι το 1992 βρέθηκε στο "Χιακό Λαό" ως αρχισυντάκτης στην αρχή και στη συνέχεια ως διευθυντής σύνταξης. Το 1992 ανέλαβε αρχισυντάκης στην εβδομαδιαία "Αλήθεια" που μετατράπηκε ένα χρόνο αργότερα σε ημερήσια. Το 1993 ήταν από τις ψυχές έκδοσης της εφημερίδας "Αθλητική Χίος" και τον ίδιο χρόνο της μηνιαίας πολιτιστικής έκδοσης "Χιόνη" που συνεχίζει να κυκλοφορεί για ενδέκατο συνεχόμενο χρόνο. Το 1990 και το 1993 παρουσιάζει την ραδιοφωνική εκπομπή "Φωνή βοώντος" αρχικά στο "Χιακό Λαό" και στη συνέχεια στο "Χίος Ράδιο-Αλήθεια". Από το 1994 επιμελείται και παρουσιάζει από την "Αλήθεια ΤV" τις εκπομπές "Ανθρώπινες διαδρομές" και "Περιοδικό".
Διετέλεσε επί δώδεκα χρόνια πρόεδρος του Συλλόγου Δικαστικών Υπαλλήλων Χίου και για τέσσερα χρόνια πρόεδρος του Μορφωτικού Εκπολιτιστικού Ομίλου Θυμιανών.
Είναι παντρεμένος με τη Φρόσω Γούλα από το 1973 και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά.
