Το έργο αυτό γράφτηκε το 1897.
Ο Λένιν αναδεικνύει τον αναπόφευκτο χαρακτήρα των οικονομικών κρίσεων στον καπιταλισμό ως αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και όξυνσης των αντιφάσεων που τη συνοδεύουν.
Ο Λένιν δίνει απάντηση τους σύγχρονούς του που αναπαρήγαγαν τις θεωρητικές αναλύσεις του Ζ. Σισμόντι (1773-1842). Ο Σισμόντι αναγνώριζε τα δεινά του καπιταλισμού και υποστήριζε ότι η υποκατανάλωση είναι που φέρνει τις κρίσεις, ενώ ως λύση πρότεινε την επιστροφή σε παλιότερες μορφές οργάνωσης της παραγωγής σε μικρότερη κλίμακα. Ταυτόχρονα υποστήριζε την αναδιανομή του εισοδήματος ως μέσο αποφυγής της κρίσης και μείωσης της φτώχειας των εργαζομένων. Ο Λένιν τονίζει τον ουτοπικό χαρακτήρα της επιθυμίας για ρύθμιση της καπιταλιστικής οικονομίας με τρόπο που θα έφερνε ευημερία για τους εργαζόμενους και μακροημέρευση για τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής - αναδεικνύει την αναγκαιότητα ριζικής ανατροπής του.
Η ανάγνωση αυτού του έργου μας αποκαλύπτει πόσο παμπάλαιες είναι οι ανάλογες οικονομικές θεωρήσεις που σήμερα λανσάρονταιως νέα σκέψη.Έτσι αυτό το έργο αποτελεί όχι μόνο την αποτύπωση μιας ιστορικής οικονομικής συζήτησης αλλά ένα χρήσιμο εργαλείο για την προσέγγιση
της σύγχρονης οικονομικής συζήτησης.
Lenin Vladimir Illic (22 Απριλίου 1870 - 21 Ιανουαρίου 1924). Ο Βλαδίμηρος Ίλιτς Ουλγιάνωφ που επωνομάστηκε Λένιν, προσεχώρησε στα επαναστατικά κινήματα της Ρωσίας ήδη στα χρόνια που σπούδαζε νομικά. Μετά από σύντομη παραμονή στην Ελβετία, συνελήφθη το 1895 στη Ρωσία λόγω πολιτικής προπαγάνδας κατά του καθεστώτος και εξορίστηκε στα χρόνια 1897-1900 στη Σιβηρία. Από το 1900 βρίσκεται με μια διετή διακοπή στο εξωτερικό, όπου ιδρύει και αναπτύσσει ένα κόμμα στελεχών, το οποίο προορίζεται να αναλάβει την ηγεσία του προλεταριάτου στον αγώνα για το σοσιαλισμό. Αυτές οι κινήσεις οδήγησαν το 1903 σε διάσπαση του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Ρωσίας. Το 1917 επέστρεψε ο Λένιν στη Ρωσία, με επίσημη υποστήριξη του γερμανικού κράτους, όταν ο A΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ακόμα σε εξέλιξη. Μετά την "Οκτωβριανή Επανάσταση" ανέλαβε ο Λένιν την εξουσία ως ηγέτης των Μπολσεβίκων και προσπάθησε με εκτεταμένο μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας της Σοβιετικής Ένωσης που ανακηρύχθηκε εντωμεταξύ, να υλοποιήσει ένα μαρξιστικό μοντέλο διακυβέρνησης. Γίνεται πρόεδρος του Σοβιέτ του κομισαρίων του Λαού. Υπογράφει με τους Γερμανούς την συνθήκη του Μπρεστ Λιτόβσκ. Κερδίζει την εσωτερική αντεπανάσταση (Λευκορώσοι) ενώ για να αντιμετωπίσει τις οικονομικές δυσχέρειες εφαρμόζει την ΝΕΠ. Τον Μάϊο του 1922 μένει παράλυτος από συμφόρηση, συνεχίζει όμως να διοικεί το κράτος ως το θάνατο του στις 21 Ιουνίου 1924.Το κεκτημένο του έμεινε παρακαταθήκη ως Λενινισμός.
