Η αναντίρρητη εξουσία των δύο αυτών αξιοσέβαστων ερεισμάτων της κοινωνίας -της Εκκλησίας και του Κράτους- χρησιμεύει σήμερα για να επιβάλει σε όλους, στην πνευματική ελίτ όπως και στον πελαγωμένο λαό, μια εκχυδαϊσμένη εικόνα τόσο της καλλιτεχνικής παραγωγής όσο και της ανθρώπινης μορφής. [...]
Οι συμβατικές χειρονομίες των ανθρώπων της Εκκλησίας και των αξιωματούχων του κράτους που θαυμάζουν τη "σύγχρονη τέχνη", τόσο αντίθετες προς το λειτούργημα και την αποστολή τους, θυμίζουν τις κωμικές χειρονομίες της Γιορτής των Τρελών στον ύστερο Μεσαίωνα.
Όλα αυτά θα είχαν μικρή σημασία. Αλλά στο μεταξύ, πόσοι καλλιτέχνες, στον αιώνα που τελείωσε και σε εκείνον που αρχίζει, οι οποίοι υπέστησαν τεράστια κακομεταχείριση σε σχέση με τους συναδέλφους τους στα τέλη του προπροηγούμενου αιώνα, τους "καταραμένους" καλλιτέχνες όπως τους ονόμασαν, πόσοι καλλιτέχνες δεν χάθηκαν, δεν θυσιάστηκαν στην πραγματικότητα, ενώ οι εξουσίες που υποτίθεται ότι τους στηρίζουν αδιαφορούσαν, δεν πέθαναν χωρίς να αναγνωριστούν, απελπισμένοι συχνά από αυτή την έλλειψη αναγνώρισης; Για όλους αυτούς γράφτηκε το βιβλιαράκι ετούτο.
O Jean Clair (πραγματικό όνομα: Gerard Regnier) γεννήθηκε στο Παρίσι το 1940. Ιστορικός τέχνης, δοκιμιογράφος, επιμελητής τέχνης και πρόσφατα μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, ο Ζαν Κλαιρ διετέλεσε για πολλά χρόνια διευθυντής του Μουσείου Πικασσό ενώ διηύθυνε την Μπιεννάλε Βενετίας το 1995. Ανάμεσα στα πολυάριθμα έργα του συγκαταλέγεται ο κατάλογος με το έργο του "Balthus". Διετέλεσε κατά περιόδους επικεφαλής πολλών μουσείων στη Γαλλία, ενώ ήταν κομισάριος σημαντικών εθνικών εκθέσεων, μεταξύ άλλων για τον Duchamp και τον Μπαλτύς. H έκθεση "Μελαγχολία: Ιδιοφυία και τρέλα στη Δύση", στο Γκραν Παλαί το 2005-2006, συγκέντρωσε παγκόσμιο ενδιαφέρον. Η παρουσία του στην Ελλάδα συνδέεται με εκθέσεις και καταλόγους του Μουσείου Β. και Ε. Γουλανδρή στην Άνδρο, στο οποίο το καλοκαίρι του 2009 επιμελήθηκε την έκθεση Delvaux.
