Θάρρος ψυχής, πίστη στο όνειρο και την ελπίδα, δύναμη της αγάπης και της συμφιλίωσης: "μικρά" ιδανικά μπροστά σε μεγάλα συμφέροντα υποκινούν τις πράξεις μιας ομάδας νέων ανθρώπων που με τη μουσική βάζει ως στόχο ζωής να φέρει το χαμόγελο σε χείλη που έχουν σφίξει από το βάρος του πολέμου. Χορεύοντας πάνω στα γεφύρια, προσπαθούν να παρακινήσουν έναν αδικημένο και περήφανο λαό να αντιμετωπίσει τις φονικές βόμβες. Στη Γιουγκοσλαβία των νατοϊκών επιθέσεων, ο Δαβίδ μάχεται ενάντια στον Γολιάθ, απλοί άνθρωποι αντιστέκονται χωρίς να γνωρίζουν το κόστος και την έκβαση του αγώνα. Σύμβολο αυτής της μάχης το γεφύρι του Δρίνου και συμβολική προσπάθεια η αποκατάστασή του, για να θυμίζει την ιστορία του και να δηλώνει τις ρίζες των ανθρώπων του. Για να στηθεί στο διάβα του ένας χορός που θα ξυπνήσει μνήμες και θα ξορκίσει το κακό...
Ο Αρτέμης Αρτεμιάδης γεννήθηκε στην Αθήνα και φοίτησε στο Κολέγιο Αθηνών, ενώ αποφοίτησε από τη Σχολή Μωραΐτη. Σπούδασε στη συνέχεια πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και εργάστηκε ως επιχειρηματίας για σαράντα περίπου χρόνια. Ασχολήθηκε µε τη λογοτεχνία και έχει εκδώσει τέσσερα μυθιστορήματα ("Κισµέτ", Διόπτρα 2003, "Στους δρόμους του Κισμέτ", Εμπειρία Εκδοτική 2005, "Χορεύοντας στα Γεφύρια", Εμπειρία Εκδοτική 2007, "Οι ανυπάκουοι", Διόπτρα 2010).
