Πριν ο ευρωπαϊκός ανθρωπισμός πέσει στη φάση της παρακμής και της αποσύνθεσης, όλη η σχετική με την υπέρτατη αξία του ανθρώπου διδασκαλία του, την αξία κάθε προσωπικότητας και των απεριόριστων δικαιωμάτων της, είχε χριστιανική προέλευση. Ο Χριστιανισμός μόχθησε πάνω από την ανθρώπινη ψυχή και άλλαξε, μεταμόρφωσε την άγρια, ημιζωώδη και βάρβαρη φύση του ανθρώπινου όντος, παρότι στη συνέχεια αυτό έμελλε να τον προδώσει, και να χάσει την πίστη του. Χωρίς αυτή την εσωτερική μεταμόρφωση της ανθρώπινης φύσης, που έγινε με τη βοήθεια του Χριστιανισμού, δε θα είχε ποτέ καταργηθεί η δουλεία και δε θα είχε ποτέ διακηρυχτεί η ισότητα των ανθρώπων, που, πριν απ’ όλα, είναι ισότητα μπροστά στον Θεό. Δε θα είχε ποτέ κατακτηθεί η ελευθερία της ανθρώπινης συνείδησης, η αυτονομία της σε σχέση με το κράτος.
