Χωρίς γραβάτα

"Ήταν απόγευμα, αρχές Ιουλίου, ο κόσμος περίμενε τις καλοκαιρινές διακοπές και μια γλυκιά ραστώνη απλωνόταν στην πόλη. Το δικηγορικό μου γραφείο βρίσκεται στην περιοχή των Εξαρχείων, μια ιδιαίτερη περιοχή, με τα παλιά της καφενεία, τις καφετέριες, τα λιλιπούτεια βιβλιοπωλεία, τα μπακάλικα, τα στέκια των αντεξουσιαστών. [...]
[...] Είχα κλείσει ραντεβού με τον κ. Θεόδωρο. Μου τον είχε συστήσει ένας φίλος λογιστής. Ήταν έμπορος καλλυντικών της παλιάς σχολής, ευπατρίδης. Ο λόγος του συμβολαιογραφική πράξη. Αστός, αυτοδημιούργητος, με κώδικα συμπεριφοράς και φήμη που είχε καλύψει κάθε πιθανή παλιά του παρεκτροπή. Κύριος, με κύρος στην αγορά, πιστός στο λόγο του και στα διπλά του βιβλία, όπως κάθε έμπορος που σέβεται τον εαυτό του. Είχε άποψη γι 'αυτό. Όλα να τα δηλώσεις, ο έφορος θα σε βγάλει ψεύτη. Θα σου στείλει μια ωραία πρωία "τα αρπακτικά" (έτσι αποκαλούσε τα συνεργεία ελέγχου της εφορίας) και θα σε στείλουν άκλαυτο, κι άντε εσύ να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας". Μία ξενάγηση στα παραλειπόμενα των δικαστηρίων, των φυλακών αλλά και τις αόρατες περιοχές της Ελληνικής Δικαιοσύνης, γραμμένη με χιούμορ και συμπάθεια από έναν μαχόμενο δικηγόρο, που ουσιαστικά ζωγραφίζει μια κοινωνία στην οποία ζούμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε.