Σε αυτόν τον τόμο συγκεντρώνονται δύο θεμελιώδη κείμενα της αρχικής λακανικής ψυχανάλυσης. Εις μεν το "Ψυχαναλύειν" αναλύεται με λεπτεπίλεπτο κλινικό τρόπο η πορεία μιας ψυχανάλυσης, η οποία για να έχει σημαντικές προσωπικές συνέπειες πρέπει να προχωράει πέραν της τυπικής εφαρμογής των βασικών ψυχαναλυτικών εννοιών, όπως το οιδιπόδειο σύμπλεγμα, και να φτάνει μέχρι την προσωπική σημασία των πρωταρχικών στοιχείων που φτιάχνουν μια προσωπική ιστορία μέσα στα πλαίσια του κάθε επιμέρους οικογενειακού μυθιστορήματος. Στο "Σκοτώνουν ένα παιδί" η ανάλυση προχωράει ακόμη περισσότερο, για να φωτίσει τις προϋποθέσεις της διαχείρισης των πρωτογενών ναρκισσιστικών επενδύσεων και να επιτρέψει έτσι την ανάδυση του αυτόνομου ανθρώπινου υποκειμένου.
Ο Γάλλος ψυχίατρος και ψυχαναλυτής Serge Leclaire (1924-1994) υπήρξε από τους πρώτους μαθητές του Jacques Lacan και πιστός μέχρι το τέλος σύντροφος στις προσπάθειές του. Διετέλεσε πρόεδρος της Γαλλικής Εταιρείας Ψυχανάλυσης (1963) και συμμετείχε ως βασικός εμπνευστής το 1968 στην ίδρυση του πρώτου πανεπιστημιακού τμήματος Ψυχανάλυσης στο Πανεπιστήμιο Vincenne. Συνέγραψε σειρά συγγραμμάτων με έμφαση στην κλινική περιγραφή της ψυχαναλυτικής εργασίας.
Μη Διαθέσιμο
