Το βιβλίο του Θανάση Τζούλη, καθηγητή της ψυχολογίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, προσπαθεί να συζεύξει την ψυχανάλυση με την κριτική της λογοτεχνίας και της τέχνης γενικότερα, εφόσον η τέχνη, όπως ξέρουμε από την εποχή του Πλάτωνα απορρέει κυρίως από το ασυνείδητο του δημιουργού.
Ο συγγραφέας συνδυάζει στο θεωρητικό μέρος τη μεθοδολογία της ψυχοκριτικής εργασίας με τη συγκεκριμένη ανάλυση του έργου των συγγραφέων χρησιμοποιώντας ψυχαναλυτικές εργασίες όπως είναι οι: "Ερωτική ενόρμηση και καλλιτεχνική δημιουργία", "Ερωτισμός και αποσπασματικότητα στο έργο του Σολωμού", "Η ηδυόνειρος φωνή του Ανδρέα Κάλβου", "Το μητρικό μορφοείδωλο στο έργο του Βιζυηνού", "Παλαμάς και ψυχανάλυση-ψυχογένεση της τέχνης", "Ανάγκη και επιθυμία στο έργο του Μ. Καραγάτση", "Τα όνειρα οδηγούν το χέρι στη γραφή", "Υπερρεαλισμός και ψυχανάλυση", "Η παραμυθία της ποίησης και η αγιότητα του σώματος", "Επιστροφή στα μητρικά νερά", "Ο μύθος του σώματος", "Το σημαίνον "νερό" στην "Αντιόπη"", "Η ηθική της γλώσσας", "Λογοτεχνικό κείμενο και ψυχανάλυση", "Επαναπροσδιορισμός του όρου "παιδική λογοτεχνία"-ψυχαναλυτική εκδοχή".
Ο Θανάσης X. Τζούλης (1932-2010) γεννήθηκε στο Μαυρονόρος Ιωαννίνων. Σπούδασε παιδαγωγικά στα Γιάννενα και στην Αθήνα. Ανήκε στην εκδοτική ομάδα του λογοτεχνικού περιοδικού των Ιωαννίνων "Ενδοχώρα". Συνέχισε τις σπουδές του στην ψυχολογία, την ψυχανάλυση της τέχνης και τη σύγχρονη λογοτεχνία στη Γαλλία κι έγινε διδάκτωρ ψυχολογίας με την εργασία του πάνω στην ανάγνωση του έργου του Κάφκα. Εργάστηκε ως διευθυντής στη Ζαρίφειο Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρούπολης, ως επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας, αναπληρωτής καθηγητής και αργότερα ως καθηγητής πρώτης βαθμίδας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Στην Αλεξανδρούπολη, όπου έζησε από το 1980 έως τη συνταξιοδότησή του, το 1997, διηύθυνε το περιοδικό λόγου και τέχνης "Εξώπολις". Στα βιβλία του, συγκαταλέγονται: "Σπόνδυλοι", Δίφρος, 1961, "Ισθμός", Κέδρος, 1975, "Ρινόκεροι", Κέδρος, 1975, "Απόγευμα των μύρων", Εγνατία, 1977, "Αμφίβια", Εγνατία, 1980, "Η γλώσσα του Αδάμ", Εγνατία, 1982, "Όταν ο Θεός εις το σώμα έλθει πολύς", Καστανιώτης,1990, "Και γάμον Έβρου του ποταμού", Μανδραγόρας, 1996. Δοκίμια: "Approche psychopathologique de Kafka", Aix-en-Provence, 1976, "L'ecriture de Kafka et la demande interdite", Aix-en-Provence, 1979, "Το ασυνείδητο και η συμβολική τάξη: από τον Freud στον Lacan", Αθήνα, 1985, "Η συναισθηματική μεταβίβαση στην ψυχαναλυτική θεραπεία και μια ανα-φορά στον Κώο γιατρό Απολλωνίδη", Κομοτηνή, 1985, "Μελετήματα για την ψυχανάλυση", Μπαρμπουνάκης, Θεσσαλονίκη, 1992, "Ψυχανάλυση και λογοτεχνία", Οδυσσέας, Αθήνα, 1993 (β' έκδοση: 1996). Το έργο του "Ισθμός" μεταφράστηκε και εκδόθηκε στη Γαλλία ("Isthme", 1988). Πέθανε στην Αθήνα "εν σιωπή" στις 23 Φεβρουαρίου 2010, σε ηλικία 78 ετών, και κηδεύτηκε στη γενέτειρά του. Ήταν μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Λίγες μέρες αργότερα, την Κυριακή 14 Μαρτίου 2010 πραγματοποιήθηκε, ως φιλολογικό μνημόσυνο, εκδήλωση αφιερωμένη στο έργο του, στην Παλαιά Βουλή, με ομιλητές τους Μιχάλη Μερακλή, Σάββα Μιχαήλ, Τάσο Πορφύρη και Κώστα Κρεμμύδα.
