"Αν έχει κάποιο λόγο η κοινή ζωή με τους άλλους, είναι για να μας κάνει διαθέσιμους στις κινήσεις που μας οδηγούν να βρούμε τους λόγους για τους οποίους αισθανόμαστε αυτά που ζούμε - για να έχει νόημα η ζωή μας. Ως ζώα πολιτικά που είμαστε, παίζουμε σε μια κοινή περιοχή. Με μια παλινδρόμηση επιτυγχάνουμε μια καλοήθη εξίσωση συμβόλου πράγματος και δημιουργούμε μεταβατικά αντικείμενα. Η κοινότητα συμβόλων είναι η πατρίδα μας. Κατά τα άλλα, είμαστε μονάδες όπως είμαστε και νομάδες. Πάμε όπου υπάρχει τροφή για συναισθηματική εμπειρία. Οι διαδρομές μεταξύ εμπειριών αυταπάτης και πραγματικότητας είναι η πατρίδα μας. Ερχόμαστε στη ζωή με το δυναμικό της σωματοψυχικής ζωντάνιας έτοιμο να πραγματωθεί. Μορφοποιούμε διαρκώς τις εμπειρίες μας, επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς:τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε τώρα, και πρωτίστως θέλουμε να κυριεύσουμε ολοκληρωτικά, χωρίς έλεγχο και χωρίς έλεος το αντικείμενο".
Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος είναι ψυχαναλυτής παιδιών, εφήβων και ενηλίκων, μέλος της Καναδικής και της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, διδάσκων αναλυτής της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας. Ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική ενηλίκων στα Νοσοκομεία Αιγηνήτειον και Δρομοκaΐτειον της Αθήνας. Ειδικεύτηκε στην Παιδοψυχιατρική στο Πανεπιστήμιον της Οτάβα του Καναδά, όπου ορίσθηκε Επίκουρος Καθηγητής πριν επιστρέψει στην Ελλάδα, το 1985. Εκπαιδεύτηκε στην Ψυχανάλυση στην Καναδική Ψυχαναλυτική Εταιρεία. Έκτοτε εργάζεται ιδιωτικά με την ψυχανάλυση και ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία. Μελετά και διδάσκει για το έργο του Winnicott, την λειτουργία και την παθολογία της σεξουαλικότητας, τις ενορμήσεις, τις δομικές και αμυντικές διεργασίες του ψυχισμού, το τραύμα, την οργάνωση του χαρακτήρα, την λειτουργία των θεσμών. Έχει δημοσιεύσει άρθρα για αυτές τις μελέτες, το βιβλίο "Τραγική Ανάγνωση της Ιστορίας" από τις Εκδόσεις Ίκαρος [2010], και το βιβλίο "Ψυχικοί Δεσμοί, Κοινωνικοί Θεσμοί", από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη [2011].
Μη Διαθέσιμο
