Ένα πρωτότυπο, πρωτοποριακό βιβλίο, το "Ω!" του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη και του Πάρι Κούτσικου, επιχειρεί με επιτυχία γοητευτική έναν συνδυασμό λόγου και εικόνας, γραπτής ποίησης και φωτογραφικής περιπλάνησης.
Οι δύο καλλιτέχνες συνέθεσαν το "Ω!" συνεργαζόμενοι επί σχεδόν δύο χρόνια. Αποσπάσματα ή και μεμονωμένες λέξεις του ποιήματος του Μπαμπασάκη μεγεθύνονταν και τοποθετούνταν, σαν αφίσες, στα πιο ετερόκλητα μέρη της Αθήνας, έμεναν εκεί, τα διάβαζαν και τα σχολίαζαν περαστικοί, χωρίς να ξέρουν τι είναι, άλλοτε έκπληκτοι και άλλοτε θαυμάζοντας την αναπάντεχη παρουσία ενός δυναμικού στίχου σε τοίχους, κολώνες, χαλάσματα, κάβους, εγκαταλειμμένα αυτοκίνητα, ερημωμένες αυλές. Εν συνεχεία, ο Κούτσικος φωτογράφιζε τις συνήθως φθαρμένες αυτές "αφίσες".
Για πρώτη φορά στα χρονικά της ποίησης και του καλλιτεχνικού-εικαστικού βιβλίου σημειώνεται μία τέτοια συνεργασία. Υπερβαίνει την street art ως προς το ότι δεν έγινε με τυχαίο, αυθόρμητο τρόπο και από "ανώνυμους" καλλιτέχνες του δρόμου, αλλά οργανωμένα, μεθοδικά και από δύο καλλιτέχνες, έναν ποιητή και έναν φωτογράφο-εικαστικό & γραφίστα, που υπογράφουν ευθαρσώς το έργο τους.
Άλλες πρωτοτυπίες του "Ω!" είναι το ότι εδώ η φωτογραφία δεν εικονογραφεί το περιεχόμενο της ποίησης, δεν αποτελεί διακόσμηση ή συμπλήρωμά του αλλά ένα αυτόνομο σχόλιο, μία εικαστική δήλωση ότι ο Έρωτας μπορεί ακόμα και στα ερείπια, τους σκουπιδότοπους, και τις ερημιές της πόλης να ανθίσει. Ακόμα, αυτό καθαυτό το ποιητικό κείμενο του "Ω!" απομακρύνεται από τα συνήθη ερωτικά ποιήματα ως προς το ότι δεν γογγύζει, δεν αποτελεί παράνομο παράπονο, δεν θρηνεί για την απουσία της Αγαπημένης, δεν διαμαρτύρεται, έστω λυρικά, για το ότι η Αγαπημένη δεν δίνεται στον Αγαπημένο, αλλά απεναντίας, αντλώντας από την συναρπαστική παράδοση του western και του noir, εκθειάζει τον Έρωτα, τραγουδάει τον Θρίαμβο της Αγάπης, εγκωμιάζει την Αίγλη του Σαρκικού Σμιξίματος. Στο "Ω!" οι εραστές δεν είναι αντίπαλοι, ο εμφύλιος έχει εξοριστεί, Εκείνος και Εκείνη είναι συνένοχοι, συμπότες, συνδαιτυμόνες, συνωμότες. Είναι Σύμμαχοι.
Το "Ω!", πέρα από την όποια καλλιτεχνική (ποιητική & εικαστική-φωτογραφική) αξία του, συνιστά μιαν έντονη και έντιμη πρόταση επαναπροσδιορισμού των ερωτικών ηθών, μια άλλη ματιά στο ερωτικό σύμπαν, έναν άλλο τρόπο έκφρασης και εκδήλωσης του εκρηκτικού και εμπρηστικού συναισθήματος του Έρωτα. Είναι θλιβερά γνωστό ότι ο Έρωτας στους καιρούς μας γρήγορα υποβιβάζεται σε ανιαρή διευθέτηση, ταχύτατα τεμαχίζεται σε μία σειρά ανούσιων "καθηκόντων" και εκπίπτει σε "αγγαρεία".
Στο "Ω!" ο Έρωτας, διατηρώντας κρίσιμες αποστάσεις τόσο από τον πλατωνισμό όσο και από την πορνογραφία, λαμπρύνεται στην πνευματική, ψυχική, και σαρκική διάστασή του.
Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1960. Είναι ποιητής, μεταφραστής και συγγραφέας. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, άρχισε να γράφει σε έντυπα όπως το "Ιδεοδρόμιο" του Λεωνίδα Χρηστάκη και η "Χιονάτη" του Βαγγέλη Κοτρώνη, και να συνθέτει ποιήματα και πεζογραφήματα. Κείμενά του δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά όπως η "Οδός Πανός", ο "Ήχος", το "Κάππα", η "Λέξη", η "Πολιορκία", και άλλα. Συνεργάστηκε για δέκα χρόνια με την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" και το περιοδικό "Έψιλον". Διατήρησε τη σελίδα του βιβλίου στην εφημερίδα "City-Press". Ο τρόπος ζωής του τον οδήγησε στη συστηματική μελέτη των λεγόμενων "ιστορικών πρωτοποριών" (Φουτουρισμός, Dada, Υπερρεαλισμός), των Beat ποιητών και συγγραφέων, καθώς και του ρεύματος για την "υπέρβαση και την πραγμάτωση της Τέχνης" (Cobra, Λεττριστές, Καταστασιακοί). Καρπός αυτών των αναζητήσεών του είναι τα πολυσυζητημένα του βιβλία για τον William S. Burroughs, για την Internationale Situationniste, για τον Guy Debord, για τον Μάη του '68. Ίδρυσε και διηύθυνε την επιθεώρηση "Propaganda", όπου δημοσιεύτηκαν κρίσιμα κείμενα για την πολιτική και την κουλτούρα των καιρών μας. Έχει εργαστεί στο ελληνικό ραδιόφωνο, και συγκεκριμένα στο Δεύτερο Πρόγραμμα, στην ΕΡΑ4, στον Εν Λευκώ, στο Κόκκινο 105,5, και στο Κανάλι 1 Πειραιάς 90,4. Σήμερα διευθύνει τη σειρά "Αιφνίδια Ντοκιμαντέρ" στις εκδόσεις Γαβριηλίδης και το λογοτεχνικό περιοδικό/εγχείρημα "ΚΟΡΕΚΤ", μαζί με τον ποιητή Θάνο Σταθόπουλο, στις εκδόσεις Νεφέλη. Είναι μέλος του Κύκλου Ποιητών και της Εταιρείας Συγγραφέων.
Εργογραφία:
Ι. Ποίηση
- "Σκοτεινά τοπία" (Ερατώ, 1986)
- "Εκδρομή στο παρελθόν" (Ερατώ, 1990)
- "Έγγραφος ίλιγγος" (Άρκτος, 1993).
- "Paris, Παρίσι" (Κέδρος, 2003)
- "La Vie est Belle, et Facile" (Ερατώ, 2004)
- "Ω!" (Οξύ, 2007)
- "Hotel Hegel" (Αρμός, 2012)
- "Η λεγεώνα των φίλων" (Περισπωμένη, 2012)
ΙΙ. Πεζογραφία
- "Κόκκινες νύχτες" (Ερατώ, 1985)
- "Η λογική των γεγονότων" (Οξύ, 1996)
- "Βιβλίο συμβάντων και αναφορών" (Ερατώ, 1996)
- "Η μουσική των γεγονότων" (Ερατώ, 1998)
- "Au Revoir" (Νεφέλη, 1999)
- "Harmolypi's Blues" (Μεταίχμιο, 2003)
- "Η φυλή των Happy Few" (Ηλέκτρα, 2006)
- "Διασυρμός" (Εστία, 2012)
- "Η Μεγάλη Παρασκευή των Ρασοευχήδων" (Γαβριηλίδης, 2013)
- "Ουζομαυσωλείον Καπετάν Μιχάλης" (Γαβριηλίδης, 2013)
- "Δώδεκα φυσιογνωμίες" (μαζί με την Ελεάννα Μαρτίνου, Γαβριηλίδης, 2013).
ΙΙΙ. Μελέτες
- "Βορειοδυτικό πέρασμα" (Ελεύθερος Τύπος, 1992 και Οξύ, 2001)
- "Προλογίζοντας Έναν Αιώνα (Οξύ, 1995)
- "William S. Burroughs" (Οξύ, 2001)
- "Πολύ αργά για ήρωες" (Κέδρος, 2001)
- "Μάης του '68: Η περιπέτεια" (Ερατώ, 2001)
- "Guy Debord" (Printa, 2001)
- "Μάης '68/Το Λεύκωμα" (Οξύ, 2008)
- "Ζενερίκ" (Λογείον, 2011)
ΙV. Συνεργασίες
- "Η Έρημη Γη" (με τον Ηλία Λάγιο και τον Νάσο Βαγενά, Ερατώ, 1996)
- "Robert Fischer: Μια αυτοδίδακτη μεγαλοφυΐα" (με τον Ηλία Κουρκουνάκη, Διόπτρα, 2004)
- "Jose Raul Capablanca: Διαισθητικό ταλέντο" (με τον Ηλία Κουρκουνάκη, Διόπτρα, 2005)
- "Ελεύθερη πτήση/Ελεύθερη πτώση" (με την Ελεάννα Μαρτίνου, και τους Βάσο Γεώργα, Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο, Anthony Reynolds, Οξύ, 2010)
