Ωγυγία ή αρχαιολογία - Τόμος πέμπτος


Συγγραφέας : Σταγειρίτης, Αθανάσιος
Επιμελητής : Μουτζουρίδης Ηρακλής-Μιχαήλ
Εκδότης : Διανόηση
Έτος έκδοσης : 2015
ISBN : 618-818-674-3
Σελίδες : 586
Τόμος : 5
Σχήμα : 24x17
Κατηγορίες : Ελληνική γραμματεία, Αρχαία

25.44 € 17.81 €




Στον πέμπτο τόμο παρουσιάζονται οι πάνω από 625 συγγραφείς τους οποίους έχει χρησιμοποιήσει ως πηγές ο Αθανάσιος Σταγειρίτης για να συντάξει το υλικό της Ωγυγίας. Λέγει ο ίδιος στον πρόλογό του: "Τα νέα βοηθήματα των Ευρωπαίων είναι πολλά και διάφορα, τα μεν καθολικώς και επιτόμως, τα δε μερικώς περί ενός μέρους ταύτης της πολυειδούς και ποικίλης ύλης πραγματευόμενα, ώστε μόνον περί Μυστηρίων έγραψαν βίβλους πολυτόμους, ομοίως και περί των Εορτών, Μαντείων και λοιπών. Αλλά ταύτα έχουσι τας πρωτοτύπους πηγάς σωζομένας εξ ων συνερανίσθησαν." Ταξίδεψε σε αρκετές βιβλιοθήκες για να βρει τα βοηθήματα στα οποία αναφέρεται. Τα βοηθήματα αυτά τα διασταύρωσε με τις πρωτότυπες πηγές: "Όθεν εγώ αναγνούς αυτά τε και τας πηγάς, έλαβον εκ μεν των πρωτοτύπων πηγών τα πρωτότυπα, όσα έκρινα ικανά εις σαφήνειαν του είδους εκείνου· εξ εκείνων δε, τας κρίσεις μόνον περί των αμφιβαλλομένων. Όπου δε το πράγμα φαίνεται σαφές και δεν επιδέχεται αμφιλογίαν μετεχειρίσθην μόνον τα πρωτότυπα, ως φαίνεται πανταχού, και ως ανέφεραν περί τούτων εν τω Προοιμίω του δευτέρου τόμου."


Σταγειρίτης Αθανάσιος (περ. 1780 - περ. 1840). Λόγιος από τα Στάγειρα της Μακεδονίας, πιθανότατα από ευγενική οικογένεια, ο οποίος άκμασε στις αρχές του 19ου αιώνα. Έζησε πολλά χρόνια στη Βιέννη όπου διατέλεσε καθηγητής της ελληνικής γλώσσας στην Καισαροβασιλική Ακαδημία Ανατολικών Γλωσσών και εξέδιδε το περιοδικό «Καλλιόπη» (1819-1821). Υπήρξε από τους πιο ισχυρούς αντίπαλους του Αδαμάντιου Κοραή, υπέρμαχος της αρχαιοπρεπούς γλώσσας. Συνέγραψε κείμενα φιλολογικού, ιστορικού, γεωγραφικού και μαθηματικού περιεχομένου με σκοπό να συνεισφέρει στην πνευματική πρόοδο των Ελλήνων της Αυστρίας και της Γερμανίας, ενώ μετάφρασε πολλά έργα κυρίως από τα γερμανικά. Στα περισσότερα από αυτά τα κείμενά του έκανε χρήση της απλοελληνικής.Προφανώς πρόκειται για τη γλώσσα της φαναριώτικης κοινωνίας, η οποία διέφερε τόσο από την αρχαΐζουσα, όσο και από την λεγόμενη «κοινή» ελληνική. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το πεντάτομο έργο του «Ωγυγία ή, Αρχαιολογία», το οποίο περιέχει τη θρησκευτική ιστορία, τη μυθολογία και τα έθιμα των αρχαίων χρόνων προς κατανόηση των ποιητών και συγγραφέων της περιόδου αυτής.






e-mail Facebook Twitter