"Ο Έντγκαρ Πόε, μέθυσος, φτωχός, κυνηγημένος, παρίας, μου αρέσει πολύ περισσότερο από ό,τι αν ήταν ήρεμος και ενάρετος, πολύ περισσότερο από ό,τι ο Γκαίτε ή ο Γουίλιαμ Σκοτ. Ευχαρίστως θα έλεγα γι' αυτόν και για μια ιδιαίτερη τάξη ανθρώπων, αυτό που λέει η κατήχηση για τον Θεό μας: "Υπέμεινε πολλά για χάρη μας".
Μπωντλαίρ, 1825
