Η ΙΔΕΑ ΣΟΥ
Η Ιδέα σου για Μένα
κι η Ιδέα μου για Σένα
συναντήθηκαν.
Φευγαλέο άγγιγμα μέσα σε μια βιασύνη παρεξηγημένης ύπαρξης.
Ήμουν λίγη, κι ήθελες να φανείς Μεγάλος.
Η Ιδέα σου για Μένα φάνηκε να σε γεμίζει ικανοποίηση.
Η Ιδέα μου για Σένα
κι η Ιδέα σου για Μένα σμίξανε σ΄ένα λαχανιασμένο τανγκό ελπίδας.
Βηματισμοί πάθους
που οδηγούσαν στην Ιδέα ενός Ιδανικού.
Ήσουν Τεράστιος
και δεν ήμουν σίγουρη ότι σου αξίζω.
Παραπάτησα
κλονισμένη από την ιδέα της ανεπάρκειάς μου.
Η Ιδέα
κατακερματισμένη στα Σου και τα Μου
αναζήτησε τον εαυτό της στην έκφραση των Πάντων.
Πού Είσαι
και πού Είμαι
ακόμη δε γνωρίσαμε.
Ποιος Είσαι και ποια Είμαι
-μες στο γεμάτο λαχανιάσματα και πάθος τανγκό των ιδεών-
γυρεύει μιαν απάντηση.
Μα να ‘ναι άραγες αυτή η πιο μεγάλη παρεξήγησις του βιου μας;
Η αναζήτηση απάντησης στην Ύπαρξη;
Η ύπαρξη είναι ατέρμονο ταξίδι
και γνωριμιά με Νέα Θαυμαστά Απρόσμενα κι Αστεία
κι όλη η μαγεία της είναι ακριβώς αυτό,
πως τελειωμό δεν έχει.
Η Ιδέα σου για μένα
κι η Ιδέα μου για σένα
θα ταξιδεύουνε παράλληλα στο Αιώνιο της Προσδοκίας.
