Στο βιβλίο αυτό καταγράφεται -με εικόνες και κείμενα- μια σκληρή ιστορία. Είναι η ιστορία δεκατριών παιδιών, που δεν πρόλαβαν να ζήσουν. Εννιά απ' αυτά έζησαν -πριν από κάπου 45 χρόνια- τις στερνές τους ώρες στην πτέρυγα μελλοθανάτων των Κεντρικών Φυλακών Λευκωσίας και γνώρισαν τη δοκιμασία της αγχόνης. Οι άλλοι τέσσερις, σκοτώθηκαν πολεμώντας. Και οι δεκατρείς ενταφιάστηκαν σ' αυτό που επικράτησε να λέγεται "φυλακισμένα μνήματα". Και λέγεται έτσι, γιατί κι οι δεκατρείς παρέμειναν κρατούμενοι ακόμα και μετά το θάνατό τους, κλεισμένοι σ' έναν μαντρωμένο χώρο με συρματοπλέγματα κι ένοπλους φρουρούς... [...]
Ο Πέτρος Στυλιανού γεννήθηκε το 1933 στην Κυθραία, σπούδασε Φιλολογία στην Αθήνα και εργάστηκε ως εκπαιδευτικός. Το 1953 -φοιτητής ακόμα- εντάχθηκε από τους πρώτους στο απελευθερωτικό κίνημα κατά των Άγγλων και στα χρόνια του Αγώνα γνώρισε πολύχρονες διώξεις από το αποικιακό καθεστώς για την επαναστατική του δράση. Μετά την απελευθέρωση προσέφερε τις υπηρεσίες του στην πατρίδα ως βουλευτής, υπουργός, σύμβουλος του Προέδρου Δημοκρατίας και δήμαρχος Εγκωμής, καθώς και από άλλα σημαντικά δημόσια αξιώματα. Συνέγραψε πάνω από 70 βιβλία και δημοσίευσε κάπου 500 μελέτες, κυπρολογικού κυρίως ενδιαφέροντος. Έχει τιμηθεί επανειλημμένα για την πατριωτική και πνευματική του προσφορά.
