Αλεξάνδρα η Μητέρα, Νίκος ο πατέρας. Μαζί τους στο Φως. Αρτέμιδα (aka Λούτσα) Ανατολικής Αττικής το σκηνικό.
Σαράντα ένα χρόνια (2021) έμβιας ζωής, εκ των οποίων: 29 σκεπτόμενα, εκ των οποίων: 14 αποφθεγματικά, εκ των οποίων: 6 συνειδητά. Πολλή αγάπη, πολλοί φίλοι, πολλές γυναίκες, πολλά τσιγάρα, πολύ αλκοόλ, δυο τροχαία — θανατηφόρο το δεύτερο. Μονάχος μου στο Σκοτάδι. Μονάχος μου στο Φως ξανά.
Μια δεύτερη γέννα, ένας στόχος, μια προσπάθεια, μια εμμονή,
μια μανία, μια κρίση παρανοειδούς σχιζοφρένειας, ψυχοφάρμακα, ψυχοθεραπείες, ψυχαναλύσεις. Μονάχος μου χαμένος στης αβύσσου το Σκοτάδι. Θέατρο, παίξιμο, ελπίδα, γράψιμο, Ζωγραφική, όραμα, φωτογραφία, ηρεμία, Γλυπτική, απόλαυση, γαλήνη. Με τους εκλεκτούς μου συνοδοιπόρους για πάντα και μονάχα στο Φως. Και σε ρωτώ: είσαι έτοιμος/η για όσα θέλω να σου κοινοποιήσω; Το ’ξερα πως είσαι. Θέλεις να γνωριστούμε καλύτερα; ( Όλα τα γεγονότα και τα πρόσωπα είναι αληθινά. Για ευνόητους λόγους κάποια ονόματα έχουν αλλάξει, ενώ κάποια άλλα είναι τα πραγματικά. Τέλος, τρεις ημερομηνίες έχουν παραποιηθεί).
