Η μοναδικότητα ενός δακτυλικού αποτυπώματος οφείλεται στo ανεπανάληπτο δερματογλυφικό ενός δακτύλου. To δερματογλυφικό ως γενική σχεδιαστική δομή -τόξο, ελατοειδές τόξο, ωλένιος βρόχος, κερκιδικός βρόχος, κυκλικός στρόβιλος, ελλειψοειδής στρόβιλος, ελικοειδής στρόβιλος, στρόβιλος με πλευρικό θύλακα, δίδυμος βρόχος- κληρονομείται δίχως ολοκληρωμένες αυλακώσεις. Κατά την εμβρυακή ζωή είναι ένα γενικό πρότυπο δερματογλυφικού. Ένα πρωτόλειο γενετικό σχέδιο, που θα εξελίσσεται μοναδικά κατά το υπόλοιπο της κύησης, μέχρι να ολοκληρωθεί. Άρα, το οριστικό δακτυλικό αποτύπωμα που αφήνει ένα δάκτυλο σε μια επιφάνεια είναι μια τυχαιότητα. Μια γη από ψηλά. Η γη του Surreal Taboo και του ζεβρομονόκερου.
Ο Αναστάσης Ι. Πατσιλινάκος γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Φοίτησε στη Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Λυκούργου Σταυράκου, καθώς και στις Δραματικές Σχολές Κώστα Καζάκου και Θέατρο των Αλλαγών. Πριν καταπιαστεί σοβαρά με τη συγγραφή, παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής και σεναρίου στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) και στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης (ΕΚΕΜΕΛ).
Εργάστηκε επί δεκαπέντε χρόνια στον τραπεζικό κλάδο, ενώ σήμερα απασχολείται στον ιδιωτικό τομέα και φοιτά στο Τμήμα Εικαστικών Τεχνών της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ). Παράλληλα με την εργασία του και τις σπουδές του, γράφει, ζωγραφίζει και παρακολουθεί θέατρο και κινηματογράφο.
To 2014, με το ψευδώνυμο Αναστάσης Ι. Παλατσάς, εξέδωσε το πρώτο μυθιστόρημά του, "Κεφάλι αντρός" (εκδόσεις Μπαρτζουλιάνος).
