Το βιβλίο πραγματεύεται μια από τις πιο δυναμικές εποχέs τηs διαδρομήs τηs ευρωπαϊκήs και αμερικανικήs δομικήs τέχνηs, κατά την οποία αναπτύσσονται οι βάσειs τηs νεότερηs θεωρίας τηs αρχιτεκτονικήs, ανακαλύπτονται νέεs κατασκευέs, αναμορφώνονται σε μεγάλη έκταση τα κέντρα των μεγάλων πόλεων τηs Ευρώπηs και δημιουργούνται καινούρια. Συγχρόνωs τα νέα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα μετά τη βιομηχανική επανάσταση αλλά και οι καινούριεs τεχνολογίεs ακολουθούνται από έναν ευρύ προβληματισμό για την τέχνη και εμφανίζονται σταδιακά, μαζί με πολλούs νέους τύπουs κτιρίων, νέεs ρυθμολογίεs, που καταλήγουν, στιs αρχέs του 20ού αιώνα, και σε τελείωs νέεs μορφέs. Η γνώση των δεδομένων τηs εποχήs αυτήs, τόσο στον γενικότερο θεωρητικό προβληματισμό όσο και στον τομέα τηs εφαρμογήs, αποτελεί βασικό εργαλείο για την κατανόηση τηs εξέλιξηs τηs αρχιτεκτονικήs, που θα οδηγήσει στην εμφάνιση τηs μοντέρνα δημιουργίαs.
