Αθήνα κλείνον άστυ

"Πρώιμη περίοδος ζωής της πόλης": Η Αθήνα χάρη στη γεωφυσική διαμόρφωση των περιοχών οι οποίες την αποτελούν κι εξαιτίας του ξηρού κι εύκρατου κλίματος -που κάνει να αποκτά διαφάνεια το φως της- κατοικήθηκε πολύ πρώιμα από ανθρώπους που αξιολόγησαν τα εδάφη, τη στρατηγική της θέση, καθώς και την εγγύτητα της θάλασσας. Τα πρώτα ίχνη ζωής αυτής της πόλης, που η ιστορία της μετρά αιώνες και η έκτασή της διαρκώς σήμερα αυξάνεται, εντοπίζονται κατά την όψιμη νεολιθική περίοδο, γύρω στα 4000 π.Χ. Λίγα μόνο δείγματα έχουμε από εκείνη την εποχή· η συνεχής κατοίκηση της Αθήνας και η διαδοχή του ενός στρώματος ζωής από το άλλο δεν άφησαν μέχρι τις μέρες μας πολλές μαρτυρίες, αλλά οπωσδήποτε, όσες έφεραν στο φως οι ανασκαφές είναι ικανές να πιστοποιήσουν το σημαντικό νεολιθικό οικισμό που υπήρχε σ' αυτόν εδώ τον τόπο. Ο Schachermeyr μάλιστα υποστηρίζει ότι η έκταση του νεολιθικού οικισμού της Αθήνας ξεπερνούσε αισθητά τη μινωική Κνωσσό και ίσως ήταν ο μεγαλύτερος σ' όλη την Ανατολική Μεσόγειο. Οι άνθρωποι τότε χρησιμοποιούσαν για κατοικίες τους διάφορα κοιλώματα, που βρέθηκαν στη νότια κυρίως πλευρά του βράχου της Ακρόπολης, χτίζοντας παράλληλα και πάνω σε πέτρινα θεμέλια τα σπίτια τους με πρόχειρα βεβαίως υλικά, αλλά σ' ένα απ' αυτά, που βρίσκεται πίσω από τη Στοά του Ευμένους, εντοπίστηκε μέχρι και εστία. Κατά τη νεολιθική περίοδο οι κάτοικοι της Αθήνας ήταν γεωργοί και κτηνοτρόφοι ασχολούμενοι όμως και με το ψάρεμα, καθώς βρέθηκαν κοντά σε σκελετούς, στη ΒΔ πλευρά της Ακρόπολης, και υπολείμματα ψαριών. Η σχέση μάλιστα αυτών των ανθρώπων με τη θάλασσα πρέπει να ήταν αρκετά στενή, γιατί έχει ανασκαφεί και οψιδιανός λίθος, ανάμεσα στ' άλλα, πράγμα που επιτρέπει να υποθέσουμε τη γνώση τους γύρω από τους θαλάσσιους δρόμους και την ανταλλαγή προϊόντων μεταξύ διαφόρων περιοχών.
"The early period of life in the city": Athens is a city which, owing to the shape of the geological terrain of the districts that constitute it, and because of its dry, temperate climate (which makes its light transparent), was settled at a very early period by people who took advantage of its soil, its strategic position and the proximity of the sea. The first signs of life in this city, whose history is many centuries old and whose area has kept growing constantly, can be detected from the late Neolithic period, about 4000 BC. We have just a few artifacts from that period, because the continuous habitation of Athens and the succession of one layer of life by the next have not allowed much evidence of its early life to survive until our days. But such evidence as has been brought to light by excavations testifies to the fact that there was a significant neolithic settlement on this site. Indeed, Schachermeyr argues that the area of the neolithic settlement of Athens was perceptibly larger than that of Minoan Knossos and perhaps the largest in the entire eastern Mediterranean. At that time, people used the various hollows, mainly on the south side of the Acropolis rock, building their houses at the same time (and on stone foundations) with makeshift materials and in one of them, which is underneath the Stoa of Eumenes, a hearth was discovered. The neolithic inhabitants of Athens were cultivators of the land and breeders of animals; they also engaged in fishing because near some skeletons (on the northwest side of the Acropolis) the remains of fish were found. This relationship between the people and the sea must have been strong, because, among other things, obsidian has been excavated, which allows us to hypothesise their knowledge of the sea routes and the exchange of products among the different regions.