Ο Αίσωπος μιλάει στις καρδιές μας εδώ και χιλιάδες χρόνια. Δεν είναι μόνο ο μεγαλύτερος παραμυθάς όλων των εποχών, αλλά και ο ποιητής εκείνος που συνέδεσε όσο κανένας άλλος το όνομά του με το μύθο, με το παιδί, με το ηθικό δίδαγμα, με το μαγικό κόσμο των ζώων που όλα τους έχουν τη μια ή την άλλη ανθρώπινη ιδιότητα. Αγέραστος και αειθαλής, ο Αίσωπος και η ολοζώντανη κιβωτός του αγαπήθηκαν και θα αγαπιούνται πάντα από μικρούς και μεγάλους.
Στην παρούσα καλαίσθητη έκδοση, οι μύθοι και τα επιμύθιά τους συνοδεύονται φυσικά από πολύχρωμες ζωγραφιές που αναπαριστούν τη δράση κάθε ιστορίας με μεγάλη ζωντάνια. Ο αναγνώστης (ο γονιός, ο δάσκαλος, το παιδί) θα βρει στις σελίδες του βιβλίου τόσο το πρωτότυπο, αρχαίο κείμενο, όσο και την πεζολογική του μετάφραση σε ωραία ελληνικά. Αλλά όχι μόνο! Σε ξεχωριστή σελίδα, ο εμπειρότατος παιδαγωγός που υπογράφει και προλογίζει τον εξαιρετικό αυτό τόμο έχει αποδώσει σε ευρηματικά ομοιοκατάληκτα ποιηματάκια κάθε μύθο, δίνοντας έτσι πολύ περισσότερους από έναν διαφορετικούς τρόπους ανάγνωσης του βιβλίου, καθιστώντας το πραγματικά μοναδικό κι αναντικατάστατο στο είδος του.
Αίσωπος (625-560 π.Χ). Γεννήθηκε στο Αμόριο της Φρυγίας, και πέθανε στους Δελφούς, όπου είχε σταλεί από το Βασιλιά Κροίσο, γα να λάβει χρησμό του Δελφικού μαντείου, αλλά κατηγορήθηκε εκεί για ιεροσυλία και καταδικάσθηκε σε θάνατο από ιεροδικαστές. Γκρεμίσθηκε δε από την κορυφή του Παρνασσού.
Ο Αίσωπος είναι ο διασημότερος από τους αρχαίους μυθοποιούς, αναμφισβήτητος πατέρας του αρχαίου μύθου. Τη βιογραφία του τη συνέγραψε τον 14ο μ.Χ. αιώνα ο μοναχός Μάξιμος Πλανούδης και περιέχονται σε αυτή ένα σωρό ανέκδοτα γα τη ζωή και την εν γένει δράση του. Θεωρείται επίσης σαν ο κορυφαίος της λεγόμενης "διδακτικής μυθολογίας". Οι μύθοι του έχουν συγκεντρωθεί σε "Συλλογή Αισώπειων μύθων" και πρωταγωνιστές σε αυτούς είναι, κατά το πλείστον, ορισμένα ζώα, όπως η αλεπού, το λιοντάρι, το ελάφι κ.ά. Είναι δε αυτοί μικρά οικιακά αφηγήματα, διατυπωμένα με μεγάλη συντομία. Ο χαρακτήρας τους είναι ηθικοδιδακτικός, συμβολικός και αλληγορικός. Ο Αίσωπος ήταν ταπεινής καταγωγής και τέρας ασχήμιας αλλά, παράλληλα ήταν ευφυέστατος. Παρά το ότι, όσο ζούσε, ήταν δούλος, οι Αθηναίοι του έστησαν αργότερα ανδριάντα, για να δείξουν έτσι ότι κάθε άνθρωπος αξίας, πρέπει, ανεξάρτητα από την καταγωγή του να τιμάται.
