Αλάτι

ΛΑΣΠΗ Να λοιπόν- εγώ που δεν είχα τίποτα- βρέθηκα με δυο κομμάτια λάσπη στα χέρια μου κι ανάμεσα στα δόντια ένα σφυρί και δεν ξέρω να προσπαθήσω να χτίσω πάνω στα παλιά ή να τα γκρεμίσω κι αυτά; ή, πάλι, με τη λάσπη, να χτίσω την ψυχή μου στο κορμί μου να τη φυλακίσω, να μη χαθεί όπως βολοδέρνει; εγώ που δεν είχα τίποτα μπορώ νά 'χω τα πάντα αρκεί να βρω κάπου να τα χωρέσω.