Οι ιστορίες που συνθέτουν την "Αμερικάνικη λήθη" συστήνουν ένα τολμηρό, μεγαλειώδες έργο εν προόδω.
Ο Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, ο πιο χαρισματικός συγγραφέας της γενιάς του, σύμφωνα με τους Τζόναθαν Φράνζεν και Ζέιντι Σμιθ, χαρτογραφεί την ανθρώπινη συνείδηση, αναπαριστάνοντας σε αργή κίνηση τις απρόβλεπτες πορείες και τις επικίνδυνες στροφές που αναγκάζεται να πάρει ο ανθρώπινος νους σε επώδυνες και οριακές καταστάσεις.
Το άγχος του σύγχρονου ανθρώπου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που νομίζει πως έχουν οι άλλοι από εκείνον, τα κρυφά παράδοξα των ερωτικών σχέσεων, η Αμερική και οι ψυχώσεις της λίγο πριν και λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου, και η ατέρμονη πάλη του ανθρώπου ενάντια στη μοναξιά, που επιτείνει η υπερπροσφορά των τεχνολογικών ευκαιριών, είναι ορισμένα μόνο από τα θέματα που εξερευνά, με σπάνια ανθρωπογνωστική ευαισθησία και καυστικό χιούμορ, ένας από τους πιο εκρηκτικούς και πολυσυζητημένους συγγραφείς της εποχής μας, άξιος συνεχιστής του Ναμπόκοβ, του Μπέκετ και του Τόμας Πίντσον.
"Το χάρισμα του Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας βρίσκεται στην ικανότητά του να αναλύει χαρακτήρες με αμέτρητα προβλήματα και ανίατες νευρώσεις, με τρόπο που κάνει τον αναγνώστη να συμπάσχει με αυτούς και την παράδοξη ζωή τους."
("Chicago Tribune")
"Ο πιο ζωηρός συγγραφέας πρόζας της εποχής μας και εκείνος που μιλάει με μεγαλύτερη ειλικρίνεια για την ανθρώπινη κατάσταση."
("The New York Magazine")
"Οραματιστής, επιδέξιος τεχνίτης, συγγραφέας με κωμική φλέβα... Ο Γουάλας είναι τόσο νεωτεριστής, που κινείται σε τελείως διαφορετικό χωροχρονικό συνεχές από όλους μας!"
(Ζέιντι Σμιθ)
Ο Ντέιβιντ Φόστερ Ουάλας (1962-2008), γεννήθηκε στo Ithaca της Ν. Υόρκης. Σπούδασε αγγλική γλώσσα και φιλοσοφία στο Amherst College (1985), δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα (1987), και παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα φιλοσοφίας στο Χάρβαρντ, χωρίς να τελειώσει τις σπουδές του. Αργότερα δίδαξε ο ίδιος δημιουργική γραφή στο Illinois State University και στο Κολέγιο Pomona, στο Claremont της Καλιφόρνια. Έγινε γνωστός στη λογοτεχνία με τα "σκοτεινά", ευφάνταστα αφηγήματά του "The Broom of the System" (μυθιστόρημα, 1987), "Girl with Curious Hair" (ιστορίες, 1989), "Infinite Jest" (μυθιστόρημα, 1996), "Brief Interviews with Hideous Men" (ιστορίες, 1999) και "Oblivion" (ιστορίες, 2004), που έκαναν ένα μέρος των κριτικών να τον θεωρήσουν τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στον Thomas Pynchon, τον Don DeLillo και τους μεταμοντέρνους συγγραφείς της νεώτερης γενιάς. Δημοσίευσε, επίσης, δοκίμια όπως το "Everything and More: A Compact History of Infinity" (2003), μια συνοπτική ιστορία της μαθηματικής έννοιας του "απείρου". Έχει τιμηθεί μεταξύ άλλων, με τα βραβεία "MacArthur Fellowship", "Lannan", το βραβείο "Aga Khan" του περιοδικού "The Paris Review" κ.ά. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του υπέφερε από κατάθλιψη. Βρέθηκε απαγχονισμένος στο σπίτι του στην Καλιφόρνια, την Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008 και ο θάνατός του αποδόθηκε σε αυτοκτονία.
Μη Διαθέσιμο
