"Οι καρδιοπάθειες σήμερα αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου του πληθυσμού της χώρας μας. (...) Βασική αιτία θεωρείται η μεταβολή του τρόπου ζωής στη σύγχρονη κοινωνία. Ο τρόπος ζωής μιας προηγμένης κοινωνίας, με την απομάκρυνση από τη φυσική διατροφή, τις κακές καθημερινές συνθήκες συμπεριφοράς και κίνησης του πληθυσμού, αποτελεί τον κύριο λόγο της μεγάλης έξαρσης των καρδιαγγειακών παθήσεων σήμερα.
Λόγω του εύλογου ενδιαφέροντος που προκλήθηκε διεθνώς από τις εκατόμβες των θανάτων, ήταν αναμενόμενο να υπάρξουν διάφορες προληπτικές και θεραπευτικές προσπάθειες με στόχο να αναχαιτισθεί η θανατηφόρα αυτή μάστιγα της εποχής. Οι προσπάθειες αυτές υπήρξαν κυρίως αποτέλεσμα αφ' ενός της ανησυχίας της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας και αφ' ετέρου της μεγάλης τεχνολογικής προόδου. Παράλληλα, όπως ήταν φυσικό, αναπτύχθηκε και η κερδοσκοπική διάθεση σειράς ιατρικών και παραϊατρικών κυκλωμάτων. Βασική αιτία υπήρξε η εκμετάλλευση της άγνοιας του απλού ανθρώπου, όσον αφορά τις εξελίξεις της σύγχρονης Ιατρικής. Έτσι, διαπιστώνεται καθημερινά μεγάλος προβληματισμός περί του τι πρέπει να πράττουν τόσο οι ίδιοι οι καρδιοπαθείς για να θεραπευθούν όσο και ο υγιής πληθυσμός προκειμένου να μην νοσήσει".
Γεννήθηκε στη Χάλκη Δωδεκανήσου την 1.5.1942.
Έγγαμος με την Τζένη Κουρέα.
Επάγγελμα: Καθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Σπουδές: Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετεκπαιδεύθηκε με υποτροφία του κράτους στη σύγχρονη καρδιολογία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Royal Postgraduate Medical School, St. Thomas Hospital, Guy's Hospital 1973-1976)
Διετέλεσε εξωκοινοβουλευτικός υπουργός υγείας από τον Οκτώβριο του 1993 έως τον Φεβρουάριο του 1996. Μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 1974. Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 1996. Από το 1974 είναι παθολόγος και ειδικός καρδιολόγος. Επί 25 χρόνια ακολούθησε ακαδημαϊκή σταδιοδρομία. Ως πανεπιστημιακός ιατρός δημιούργησε στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο τη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Εμφράγματος και Στεφανιαίας Νόσου. Επελέγη διευθυντής του Καρδιολογικού τμήματος του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Αθηνών το 1985 και το 1993 επελέγη διευθυντής στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, όπου ανέπτυξε το Β΄ Καρδιολογικό Τμήμα. Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας από το 1976 έως το 1993. Είναι μέλος του Ελληνικού Κολεγίου Καρδιολογίας και Καρδιοχειρουργικής. Επίτιμος καθηγητής Καρδιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου. Δημοσίευσε 715 επιστημονικές εργασίες, που θεωρούνται πρωτοποριακές και αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία. Το έργο του αναφέρεται στο επίσημο περιοδικό της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης.
