Από τη μια στιγμή στην άλλη μία έκπληξη μπορεί να καρτερεί. Το απροσδόκητο χαρούμενο ή το λυπητερό παίρνει τη θέση του συνηθισμένου. Τρελές, θολοί σοφοί κι άλλοι πολλοί περνούν και φεύγουν. Μερικοί φεύγουν από νωρίς, άλλοι με τους πρώτους ήλιους, κάποιοι στις μπόρες του καλοκαιριού ή με τις σταλαματιές του φθινοπώρου. Οι τελευταίοι ως συνήθως τους χειμώνες. Όπως οι ξαφνιασμένες λέξεις που κατρακυλούν στις κατηφόρες, όπως οι καλλονές οι μαθηματικές που ζωγραφίζουν σχήματα και ιερογλυφικά. Ύστερα δε θα μπορείς να ξεχωρίζεις για να πεις: "Είναι κορίτσια που χορεύουν ή είναι αδέσποτα σκυλιά;". Άστα και φύγε. Φύγε μακριά.
Όμως μια ανάκρουση αρκεί. Εκεί θα 'ρθουν οι ηδονές και οι μορφές ισχύος, οι στέγες και τα καλοκαίρια, ο Wittgenstein, η θάλασσα, ο Godel και ο Cantor και ο τελευταίος γρύλλος του καλοκαιριού.
Ο Δημήτρης Βαρτζιώτης είναι αεροναυπηγός-διαστημικός και πολιτικός μηχανικός. Εργάστηκε στο επιστημονικό κέντρο της ΙΒΜ Γερμανίας. Ίδρυσε και διευθύνει τις εταιρείες ΝΙΚΙ ΜΕΠΕ και TWT GmbH, Science & Innovation, που ανακηρύχθηκε το 2010 πρώτη στην καινοτομία ανάμεσα στις κορυφαίες εταιρείες της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Ερευνά και δημοσιεύει στην επιστημονική τεχνολογία και στα θεωρητικά Μαθηματικά. Με τις "Ανακρούσεις" πρωτοδημοσιεύει κείμενα στα ελληνικά, όπου φωτίζει ένα μέρος της ζωής του και δείχνει τις περιοχές του νου του απ' όπου έρχονται τα ποιήματα και τα θεωρήματα. Ζει και εργάζεται στην Ελλάδα και τη Γερμανία.
