"Περπατάω στους δρόμους και βλέπω γύρω μου ένα πλήθος που σιχαίνομαι. Στις δημόσιες υπηρεσίες μου ζητούν μίζα και με βρίζουν, οι γιατροί μου ζητούν φακελάκι και με εξευτελίζουν, οι αστυνομικοί με δέρνουν, οι νεόπλουτοι με δέρνουν, είτε οι ίδιοι είτε μέσω των μπράβων τους, οι παπάδες θέλουν να με στείλουν στο Μεσαίωνα, τα σχολεία είναι διαλυμένα, ο γείτονας με καταπατά, ο έμπορος με κλέβει, ο μαλάκας με το μηχανάκι το ανεβάζει στον πεζόδρομο και με σκοτώνει, ο άλλος χύνει τα λύματά του στο ποτάμι όπου πίνω νερό. Είμαι τόσο εκνευρισμένος, που τα λέω ανάκατα, χωρίς σειρά... και ξαφνικά όλοι αυτοί γίνονται σύντροφοι συμπολεμιστές, οι εκπρόσωποι του καλού. Ε όχι, ρε γαμώτο μου, σε κανέναν πόλεμο και με κανέναν!"
Ο Μιχάλης Σπέγγος γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1963. Σπούδασε πυρηνική φυσική. Έχουν εκδοθεί τα παρακάτω έργα του: "Περί αισθημάτων", μυθιστόρημα (Νέα Σύνορα, 2001), "Η τελευταία συγγνώμη", μυθιστόρημα (Ελληνικά Γράμματα, 2002), "Μπίλη ο τίγρης", διηγήματα (Αιγέας, 2004), "Η εξομολόγηση ενός πυρηνικού φυσικού" (2004), "Μ' αεροπλάνα και βαπόρια", Δέκα μικρά κεφάλαια, κι ένα μεγάλο, που τα συνδέει λιγότερο ή περισσότερο η μουσική του Διονύση Σαββόπουλου (2005), "Imperium", (2007), "Το στοίχημα των ανθρώπων", (2011) κ.ά.
