Οκτώ, σχεδόν, δεκαετίες μετά τα γεγονότα, η συζήτηση για τα γενεσιουργά αίτια του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου
οφείλει να αποσυνδεθεί από ιδεολογικές αγκυλώσεις και πολιτικές σκοπιμότητες. Το βιβλίο αυτό βασίστηκε σε πληθώρα αρχειακών τεκμηρίων που φωτίζουν τη δύσβατη διαδρομή και το τραγικό τέλος μιας ανεξάρτητης οργάνωσης
Αντίστασης και του ηγέτη της, συνταγματάρχη Ψαρρού. Η έρευνα κατέδειξε ότι μία τουλάχιστον πλευρά αποδεχόταν τον εμφύλιο πόλεμο ως θεμιτό μέσο σε έναν αγώνα με προφανές διακύβευμα την εξουσία στη μεταπολεμική Ελλάδα. Συνδυαζόμενη με άλλα συμβάντα της περιόδου 1943-44, η αντιμετώπιση της ΕΚΚΑ-5/42 από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ φωτίζει
αποφασιστικά το ξεστράτισμα του Αντάρτικου από την Αντίσταση προς τον απροκάλυπτο Εμφύλιο.
Ο Γιάννης Δ. Στεφανίδης είναι επίκουρος καθηγητής διπλωματικής ιστορίας στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι διδάκτωρ του London School of Economics. Έχει διατελέσει συνεργάτης του Ι.Μ.Χ.Α. και έχει εργαστεί για την Ελληνική Υπηρεσία του Β.Β.C.
Έργα του:
"Ο τελευταίος ευρωπαϊκός αιώνας: διπλωματία και πολιτική των δυνάμεων 1871-1945" (εκδόσεις "Προσκήνιο", 1997)
"Isle of Discord: Nationalism, Imperialism and the Making of the Cyprus Question" (Hurst & New York University Press, 1999).