Η δίγλωσση αυτή ανθολογία παρακολουθεί την εξέλιξη της μοντέρνας καταλανικής ποίησης κατά την πιο κρίσιμη πεντηκονταετία της: από την ανάδυση της πρωτοπορίας, στη δεκαετία του 1910, έως τα τελευταία χρόνια της φρανκικής δικτατορίας.
Έτσι, δίνεται για πρώτη φορά η ευκαιρία στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό να έρθει σε επαφή με δώδεκα από τους σπουδαιότερους Καταλανούς ποιητές του 20ού αιώνα, χαρακτηριστικά ποιήματα των οποίων μεταφράζονται από το πρωτότυπο: από την ποίηση του Μεσοπολέμου (J. Salvat-Papasseit, J.V. Foix) και τα δύσκολα χρόνια της μετεμφυλιακής Καταλωνίας (με κεντρική φυσιογνωμία τον Salvador Espriu), μέχρι τους «Νεότατους» της δεκαετίας του 1960.
Ήμαστε τρεις, σκυφτοί, σε τρύγο σκοτεινό,
στα μάτια η θάλασσα, στα χέρια η μούργα,
καθώς καπνίζει το φράγμα στ’ αλάτι των δασών
και στο λόφο αντηχάει ενός παιδιού το κλάμα.
…
Δεν ήμαστε κανείς, με φύλλα σκεπασμένοι στα σκοτάδια,
καθώς βρέχει ο φόβος πάνω στα πέταλα του βάλτου,
και τ’ άλλο, το Αγνό, λεύτερο από δοιάκι και πανιά,
σαλπάρει -οραματικό- για τη Στιγμή την καθάρια.
J.V. Foix
Η μετάφραση των ποιημάτων έπεται μιας σύντομης εισαγωγής, η οποία -όπως και το σύνολο του τόμου- περιλαμβάνει χρήσιμο οπτικό υλικό. Τα μεταφρασμένα ποιήματα συνοδεύονται από αντίστοιχο επίμετρο για καθέναν από τους ανθολογούμενους ποιητές.
Ανθολογούνται οι: J.V. Foix, Joan Salvat-Papasseit, Salvador Espriu, Joan Vinyoli, Josep Palau i Fabre, Joan Brossa, Gabriel Ferrater, Miquel Martí i Pol, Joan Margarit, Marta Pessarrodona, Francesc Parcerisas, Pere Gimferrer
