Άκρως εκκεντρικός και προκλητικός, ο Ουάιλντ ανήγαγε το ευφυολόγημα σε καλλιτεχνική άποψη. Μέσα σε όλα του τα έργα (θεατρικά, πεζογραφήματα, δοκίμια) το σπινθηροβόλο πνεύμα του αντιμάχεται τη μεσοαστική λογική και ηθικολογία, ταυτόχρονα κηρύσσοντας πόλεμο στους σοβαροφανείς καλλιτεχνίζοντες του 19ου αιώνα. Το θαυμαστό με τον Ουάιλντ είναι ότι απορρίπτει κάτι με την ίδια ευκολία που θα το εξυμνήσει αργότερα και επαινεί κάτι που έχει κατακεραυνώσει προγενέστερα.
